♡♥
Akira's POV
Breath in. Breath out.
3 months had passed, still the agony and pain isn't gone. Filo school, I'm going to study there. Marunong na din akong magtagalog, di naman siya ganun kahirap aralin. Well, if there's a tutor. Masaya sana ako kung kasama ko ang family ko, kaso, si mamita at ang ibang katulong lang ang nandito sa mansion na 'to. As usual, what can I expect though. Busy si uncle sa pagpapatakbo ng mga negosyo niya. Buti nalang marami pa rin ang tumutulong sakin sa pag-aadjust. At marami na ring nagbago, di na ako inosente di tulad nung dati. Mulat na mulat na ko sa kapaitan ng buhay. Marami na kong nasaktan na tao, sa tatlong buwan na 'yon, mas naging malakas ako, dahil natatakot ako.
"Haaaaaay.." I sighed with that thought. Tama na ang pag-iisip sa mga walang kwentang bagay.
So here am I, wearing this disgusting uniform. Ayoko sa lahat, yung may sinusunod na dapat isuot. Can't we just wear clothes that were comfortable at?
Kaya naman ang ginawa ko, nag-slacks ako instead of wearing that blue skirt. It's too short, di ata sila nahihiya. Nagsuot lang din ako ng knee-length black coat na hindi naman ganun kakapal. And a turtle-neck white top sa loob. Pagpasok palang ng kotseng sinasakyan ko sa school, nagtinginan agad sila. Siguro dahil sa kulay nito o sa design. Ewan ko ba.
Pagka-park ko sa isang V.I.P lot, agad kong kinuha ang shoulder bag ko at bumaba ng kotse. Ramdam ko ang titig ng mga taong nasa paligid ko. It makes me uncomfortable so I started to walk to ease the tension. Pero lalo yatang nadagdagan nung dumaan ako sa grupo ng mga lalaking tumitingin sa akin mula ulo hanggang paa. So I glared at them but didn't speak. Ayokong magpakaclose sa kahit sino dito. Siguro di lang sila sanay na may estudyanteng di nagsuot ng proper uniform. Wala naman silang magagawa, transferee ako. At wala naman akong pakialam kung mapagalitan man ako.
I continued walking along the hallway. Merong napatigil sa pagkuha ng gamit sa mga locker nila, merong nagbubulungan, meron din namang nagbabasa lang o nagsasoundtrip. I hate attention kaya mas binilisan ko pa ang paglalakad, then I reached where the elevator is, and quickly went in. Nakahinga ako ng maluwag ng wala akong nakasabay na kahit sino. I pressed the button 5, the floor where my room is located at. I waited for minutes then finally, nagbukas na din ang elevator. Hindi na ako tumakbo dahil pangatlo lang naman ang room ko, di ganung kalayo. Pagtapat ko sa pintuan, I knocked and opened it. Nagbabatuhan ng papel, may binubully, may mga ilang genius na nakatutok ng sobra sa mga books na hawak nila, merong nagmamake-up o nagsusuklay at meron ding naglalandian. 'So this is the class where I belong. Tsk. How ironic.' Naisip ko. Ni hindi man lang sila natinag nung dumating ako, may mga ilang tumingin, pero parang wala lang. Kaya pumasok nalang ako at sinara ang pinto.
Di pa ako nakakaupo sa vacant seat ng may papel na tumama sa mukha ko. "Fvck." I coldly said in shock. Biglang tumahimik yung mga taong nasa paligid ko at napatingin sakin. Masama bang magmura? I mean, I'm talking about the school policies. Parang di naman, may nang-bubully nga e.
May tumayong lalaki na mukhang basag-ulo. May piercings at dark red ang buhok. Seriously, may rules ba talagang sinusunod dito?
Ngumunguya siya ng bubble gum habang papalapit sa kinatatayuan ko. 'Oh no, not again. Not in school.'
"Minumura mo ba ako?" maangas niyang sabi. Di nalang ako sumagot and just stared blankly on him.
Tumigil siya sa harapan ko. Tumitig siya sakin at hinihintay ko lang ang mga susunod niyang gagawin. I smirked ng niluwa niya yung chewing gum at dinikit sa coat ko. Kaya siya, napakunot-noo sa naging reaksiyon ko.
"Gross, dude. You didn't know the word respect?" Then I punched him hard on his face na ikinatumba naman niya. Napatigil lahat sa mga kanya-kanyang ginagawa yung mga mukhang ewan na classmates ko at nagulat sa biglaang pagsuntok ko. Tumayo naman yung lalaki habang nakatingin lang ako sa bubble gum na nakadikit pa din sa coat ko, iniisip kung paano tatanggalin ng di hinahawakan. 'Nakakainis, bagong bili pa naman ito.' Galit kong sabi sa isip ko.
"Bullsht, sino ka para suntukin ako?!" Ambang susugudin niya ko pero mabilis akong lumipat ng pwesto at pumunta ako sa likod niya. Agad kong hinubad ang coat ko at rinig ko ang pagbulungan ng mga tao lalo na ng mga lalaki sa tabi ko. I grabbed that man's neck and clings my right arm around it from the back. I forcedfully pulled him closer to me. Napangiwi siya dahil sa sobrang higpit ng pagkakasakal ko sa kanya. Nilapit ko naman ang part ng coat ko kung saan nakadikit yung gum at nginudngod sa bibig niya.
"Get that sticky thing from my coat, you stupid creature." I said with an irritated voice. Lalo ko namang hinigpitan ang pagkakasakal ko sa leeg niya nung akmang aangal siya, kaya wala na siyang nagawa kundi kagatin yung gum sa coat ko at tanggalin yun gamit ang bibig niya. "Eew." Napailing nalang ako. Binitawan ko na din siya nung narinig kong mag-bell, sabi kasi sa handbook, yung first ring, 5 minutes before class so be ready. Ang dami-daming kaartehan, di naman sinusunod ng mga estudyante.
Naghanap ako ng basurahan sa loob ng classroom na ito at luckily, meron naman. Pinuntahan ko iyon at tinapon ang coat kong bagong bili. Nakatingin pa rin sakin ang mga estudyanteng kasama ko sa room na to, they were so shocked with my attitude. Dapat nga, good girl ako ngayong first day, pero sadyang yung away na yung lumalapit sakin.
Umupo na ko sa vacant seat na nilagyan ko na ng bag ko kanina. At saktong pagkaupo ko, biglang dumating na din yung teacher. Kaya naman nagsitayuan ang lahat maliban sakin, nag-greet sila habang ako nakaupo lang. "Psh. Pakitang tao. Kunwaring mababait. Yun pala may pagka sa demonyo rin." I thought.
Napansin siguro ako nung ma'am kaya tinawag ako. Kaya pumunta ako sa harapan at tumayo beside her.
"So, there's a transferee. Can you please introduce yourself to the class?" She said firmly. Professional ang dating.
"I'm Akira Samantha Daniels. 16." I simply said with an expressionless look. Mas lalo silang na-shock pati narin ang teacher namin dahil sa narinig. Ako naman ay naka-poker face.
"Ikaw yung tagapagmana ng-" ayoko ng maraming tanong kaya pinutol ko na agad ang sasabihin pa nung teacher.
"So what if I am? Now pwede na akong umupo?" Mataray kong sabi kaya naman napa-bow agad siya dahil siguro sa takot.
Hindi naman talaga ako galing sa pamilya ng mga Daniels na may-ari ng Filo school. Pamangkin lang ako. Yung apelyidong 'Daniels' ay galing sa maiden's name ng auntie ko na asawa ni Uncle Lex. Akira Samantha Xavier Villaflor ang talagang pangalan ko. At ang lahi ng mga 'Xavier' ang pinakamataas sa Mafia World. Dun ako galing pero kelangan kong itago ang pagkatao ko. Dahil kung hindi, baka mahanap nila ako.
"Tss." Inirapan ko nalang ito. Dumiretso na ako sa upuan ko at umupo. Nasa tabi ako ng bintanang nakasarado pero kita yung labas. Kinuha ko ang libro sa bag ko na about sa ni-lelesson ng teacher. Oo, nakikinig ako. Hindi naman dahil nanununtok ako at nakikipag-away ako, di na ako makikinig at magsasoundtrip nalang pag nagkaklase. I am disciplined. Tinuruan ako kung paano rumespeto ng tao at kung sinu-sino ang taong rerespetuhin.
Sumandal ako sa may bintana habang hawak-hawak ang ballpen at libro nang may nakakuha ng atensyon ko mula sa labas ng bintana. Isang babae. Binubully. Sinasaktan ng mga nakapangcheerleader uniform na mga babae na sa unang tingin palang ay mapaghahalataan na sopistikada at mapangmata.
Pero hindi iyon ang iniisip ko. Tinignan ko yung babaeng nakasalamin, payat at may maduming uniform na ngayon ay di lumalaban at blangko ang mukha. Di mo makikitaan ng emosyon.
Ang pinagtataka ko lang, sa kabila ng salamin at pagkagulo-gulong buhok pati uniform niya, bakit parehas kaming kumilos?
At higit sa lahat, bakit nakikita ko ang mukha ko sa kanya? Sino ba siya?
♡♥
Second chappy, PUBLISHED.
VOTE, COMMENT AND SHARE.
Ya! Sana magustuhan 'to ng marami. First time ko kaya. HAHA. Oo nga pala, sa mga exostans na baekhyun bias, I FEEL YOU. :( Pero mahalin natin ang BaekYeon ha? Okay enough. Next chapter will be updated next week. Carpe diem!
BINABASA MO ANG
Unperfect Combination [ ON - GOING ]
БоевикA typical gangster story. But definitely a different story of love. "Believe, but don't expect anything." - Taiga Kagami