Zapomniane Królestwo - Dysk sterowania

Rozdział 1

- Jason, Jason, śniadanie.

- Już idę ciociu.

Leżałem na łóżku w swoim pokoju. Wcześniej to pomieszczenie czekało na gości, ale jak mój tata poprosił ciocię by mnie przygarnęła, to mi je zaproponowała. Znajdowało się ono na drugim piętrze, więc ledwo słyszałem krzyki i jęki młodszego kuzyna Lea. Mam jeszcze starszego kuzyna Crisa, kuzynkę Tessę i kuzynkę Elizabeth. Tessa ma 9 lat, a Elizabeth 16. Dobra więc teraz coś o mnie, mam 12 lat, chodzę do 6 klasy, a mój najlepszy przyjaciel ma na imię Gavin. Teraz muszę iść na śniadanie.

Wstałem z łóżka, ubrałem się i szybko zbiegłem na dół.

- Wreszcie jesteś.- Ucieszyła się ciocia.

- Co dziś na śniadanie?- Zapytałem z niepewnością.

Ostatnio ciocia przygotowała jajecznicę z jarzynami, która była tak ohydna, że do teraz, jak o niej myślę to robi mi się niedobrze.

- Grzanki, nic nadzwyczajnego, ale pośpiesz się bo dziś masz na wcześnie do szkoły.

- Okej. Odparłem, wyraźnie zdenerwowany tematem szkoły.

Dziś miała być klasówka z matmy, a za cztery dni zaczynają się wakacje. Jako jedyny z klasy nie mam planów na tą długą przerwę.

Koniec szkoły! Koniec szkoły! Krzyczeli wszyscy dookoła mnie, wybiegając ze szkoły, zaczęły się wakacje. Tylko ja nie byłem zbyt szczęśliwy. Mój najlepszy kolega Gavin był już na Florydzie, a ja nie miałem co robić.

Pobiegłem do domu ile sił w nogach, bo za godzinę miałem mieć dodatkowy angielski.

Kiedy wszedłem do domu zauważyłem, że ciocia oglądała telewizję z Tessą. Był to dziwny widok, ponieważ ciocia nie lubi telewizji. Wbiegłem na górę do swojego pokoju. Po minucie pakowania poczułem smród spalenizny. Próbowałem zlokalizować skąd się wydobywa. Chwile później poczułem, że brzydki zapach przybrał na sile i wydobywa się z poza mojego pokoju. Otworzyłem drzwi i zamarłem z przerażenia, wszystko się paliło, odcinając mi drogę na dwór. Krzyknąłem, wskoczyłem do pokoju zatrzaskując palące się drzwi. Spakowałem do małego plecaczka najważniejsze pamiątki, otworzyłem okno i wyskoczyłem, zanim zorientowałem się jakie to było głupie.

Zacząłem spadać pomyślałem, że zaraz zginę. Pociemniało mi przed oczyma.