Breakeven

19 0 0
                                    

Jenx POV

Andito ako ngaun sa Mall. Ayaw ko munang tumambay sa bahay. Wala kasi parents ko, business trip na naman. Sana'y na ako. Nadyan naman si Nich eh. Minsan nakikitulog na din yun sa amin. Speaking of the witch nasan na kaya yun.

*cell phone ring (Come back home by 2ne1)*

Nichelle calling.....

Sinagot ko phone ko sabay sigaw na " BRUHA! SAN KA NA BA?? ALAM MO NAMANG HINDI AKO MAPAKALI PAG NAG-IISA!!" ou, pnaka ayaw ko sa lahat ay pag alone ako.

"Sorry na bhe, kakarating ko lang nang mall, kasama si...." di sya mka imik. "Sino?" tanong ko. "Si Kevin...."

Pagkasabi ni Nich na kasama nya si Kevin binaba ko ang phone. Hindi lang siya sa phone at facebook nangungulit. Pati ba naman friends ko?? Tatayo na sana ako nang bigla silang dumating ni Nich sa harapan ko. HInawakan ako ni Kevin sa kamay sabay hila sa akin sa Fire Exit ng Mall. 

"Ano ba! Di mo ba talaga ako titigilan?? Sinabi ko na sayo dba? Break na tayo!" sigaw ko.

"Akala mo ganun lang kadali yun?? Jenx I suffered sleepless nights, Ni hindi na nga ako mka concentrate sa mga practices namin. Dahil ikaw lang laging pumapasok sa isip ko! Dahil hindi ko matanggap na nakipaghiwalay ka sakin! Mahal na mahal kita Jenx! San ako nagkulang? anung mali ko?? Please naman Jenx oh, come back to me." pagmamakaawa nya.

Masakit sa akin na nkikita syang ganyan. Binabalitaan naman ako nang mga kagrupo nya tungkol sa kanya dahil iisa lang ang barkada namin. Halos wla nadaw syang tulog at kain. At halata naman sakanya. Minsan gusto ko na talaga syang balikan dahil mahal ko pa din sya, pero kailangan ko toh, kailangan namin toh.

"Tama na Kevin, pinahihirapan mo lang sarili mo. I don't love you anymore." At umalis na ako. Tinext ko nalang si Nich na pumunta diretso sa bahay.

Pagdating ko sa bahay dumiretso ako sa kwarto at umiyak. Masakit sa akin ang iwan si Kevin. Trust me ang sakit. Pero sa ikabubuti namin toh. Kailangan mo na namin unahin mga priorities namin. Blinock ko na siya sa  facebook. I also changed my number para di na nya ako makontak. Alam ko namang sooner or later malalaman nya din number ko. Pero atleast not now. Bumukas ang pintuan ko at pumasok si Nich. Tumingin ako sa kanya na mugto ang mata ko. Lumapit sya sa kama at niyakap ako. Umiyak na naman ako.

"SSssshhh, cge lng iiyak mo lang yan lahat bhe. Alam ko masakit yan ngayon, Time heals Jenx. Tama yung ginawa mo. One day marerealize din yan ni Kevin." comfort sa kin ni Nich. Eventhough party girl at papalit palit toh nang lalake si Nich ay mahal ko parin toh.

"Di lang nya alam na ang sakit para sakin na hiwalayan sya, hindi lang naman sya ang nasasaktan eh. Akala nya sya lang nahihirapan? Pati din naman ako. Kung alam nya lang ko gano ku kagusto na yakapin sya kanina pero pinipigilan ko " At mas umiyak pa ako nang malakas. 

Nandun lang si Nich para damayan ako. Kumuha kami ang inumin sa ref at uminom sa kwarto. Sa mga panahong to kailangan ko nang alak. Pinapayagan naman ako uminom eh pero dapat dito lang sa bahay. Uminon kami nang uminom. I was a mess. I've always been a mess. Kung sa labas ay masayahin akong tao. Pagdating sa bahay isa ako sa mga pnkamalungkot na nilalang sa mundo. Buti na lang at nandito si Nich.

Pag tingin ko sa kanya, tulog na. Walanjo tung batang toh. Party girl nga anbilis naman malasing. Maayos pa naman ako kay inakay ko sya papunta sa kama ko. Kinumutan ko siya at hinimas ang mukha. Wag kayong mag alala di ko siya hahalikan! Mga ano kayo! Tinitigan ko lang siya nang matagal. Ano nalang kaya kung di sya dumating sa buhay ko. Malamang nag iisa na naman ako ngayon. Marami akong kaibigan pero kay Nich lang talaga ako nag oopen nang ganito. 

Bumaba muna ako sa kusina para kumuha nang makakain. "UUUWAAA!! KIMCHI!! *o* " hehehe mahilig kasi ako sa mga korean cuisines! Binili ata to ni Nich, alam nyang kiimchi lang ang makakapagpagaan sa akin. Binuksan ko ang TV at deretso sa KBS channel. Timing na Music Bank. Yun habang kumakain, nanunuod thenpag alam ko ang sayaw tumtayo ako at nag sasayaw. Oh dba? parang antanga lang? XD yan ako eh. My motto in life is "Strangers say I'm crazy, Friends say I'm weird but my bestfriend knows that I'm totally insane." Si Nich palang ang nakakita nang ganito kong side.

Bumalik ako sa kwarto at dahil di pa ako inaantok kinuha ko yung phone ko at nag scroll sa mga contacts ko. Malay mo may gising pa. Nakita ko ang number ni Red. Oo nga pala. 2weeks na matapos nung Toy Convention. Pagkakita ko nang name nya sa phonebook di ko alam kung ba't napangiti ako. Tinext ko sya.

To: Manong Red

*Hai Red, si jenx toh yung nakilala mo sa Toy Con. Just hoping if you're still awake. :))*

At sent! while waiting for his reply naglaro muna ako sa phone ko hanggang sa dinalaw ako nang antok. Pagtingin ko sa messages, no reply. Tiningnan ko ang oras 3:30am na pala! Di ko na inantay kung magrereply pa ba siya. Natulog na ako.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Sorry sa mga short updates. Wlang masagi sa isip ko eh. hehehhe :)) 

My Bestfriend is a GANGSTER?!Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon