Unexpected True Love-COMPLETED

Chapter Thirty Five

Coby's POV

Hanggang ngayon...masakit pa din...Ayaw ko man....pero hindi ko maiwasang magtanong sa itaas kung bakit kung kelan masaya na kami...saka kami daratnan ng ganitong pagsubok...

Sa loob ng halos dalawang taon....

Parang kahapon lang..ung sakit na iniwan sa puso ko....At sa pakiramdam ko...habang buhay ko na dadalhin ito....

Ung kahungkagan....ung kakulangan....

Napaigtad ako nung tinapik ako ni Erica sa may balikat ko... .suot nya ung uniform sa school nila ni Nicole...Kinder na sila at ito ung first day of school nila...

Nagrequest sila na ihatid ko sila sa school...Kaya pinagbigyan ko naman...sa ganitong paraan man lang maparamdam ko sa kanila na andito ako para sa kanila....

Malaki na yung mga anak namin ni Belle......habang lumalaki sila..lalong nakikita ung pagkakahawig nila sakin....Pero ung achievements nila nung nursery pa lang nila....alam ko kay Belle nila nakuha yun...

Erica: lets go Dadda...baka po malate kami ni ate...

Coby: ok....lets go..

*Magkakasabay kaming lumabas ng bahay..kasama ang yaya nila...na magaasikaso sa kanila sa school...hindi ko na kasi kaya un dahil napasok ako sa trabaho ...

Inalalayan ko si Erica at Nicole na maupo sa likod....dun kaming tatlo...ung yaya nila ang sa unahan...ihahatid sila ng driver namin sa school tapos ihahatid nya ako sa opisina...pagkahatid nya sakin babalik din xa ulit sa school para sunduin ang mga anak ko....Hapon na lang nya ako babalikan sa opisina...Daily routine na namin yun mula nung pumasok ang mga anak ko...

Tulala ako habang nakatingin sa daan nung nadinig ko ung mga anak ko...

matatas na sila magtagalog ngayon...pero may konting twang pa din..

Erica: bakit ka malungkot ate?

Nicole: wala...wag mo na lang ako pansinin..

Erica: ate..kambal tayo...alam mo na nararamdaman ko ung nararamdaman mo..

Nicole: i just miss Mama....

*Napatigil si Erica....parang biglang nawala yung sigla nya....sa kanilang dalawa...si Erica ung masayahin...samantalang si Nicole xa yung tipo na seryoso...yung ateng ate ang dating...kase alam ko kayang kaya nya ipagtanggol si Erica.....hindi xa pumapayag na may mambubully sa kapatid nya...

Erica: i miss her too..pero wala na tayo magagawa....kailangan lang ipagpray natin kay Lord na kung nasan man ang mama...masaya xa....

Nicole: i know...naiisip ko lang..yung what ifs...kasi kung andito si Mama...hindi mahihirapan si Dadda sa pag aasikaso satin...

Coby: baby...its my responsibility to take care of you....Alam ko namimiss nyo si mama nyo...ako din naman...Pero kailangan natin maging malakas...matatag..dahil kung nasan man si mama nyo for sure hindi xa matutuwa kung malulungkot tayo....diba...

saka andito pa naman si Dadda...pangako ko....hindi ako mapapagod na mag alaga at magmahal sa inyong dalawa...

Nicole: i love you po Dadda..

Erica: love na love din po kita Dadda...

Coby: mahal na mahal din kayo ni Dadda...at alam ko..alam nyo din na mahal na mahal kayo ng Mama nyo...

*Sabay silang tumango sakin...Napakahirap na magpaliwanag sa kanila...lalo na sa nasa stage sila ng pagiging matanong...

After ng ilang minutong byahe,nakarating kami sa school ..matinding bilinan ung nangyari samin...lalo na sa yaya nila.....gusto ko na mas maging maingat ngayon....Ayaw ko na maulit ung nangyari nun....