CHAPTER 5

26 12 0
                                    

SOME ONE P.O.V
"Ngayon na mawawala ang isa nanaman mahal mo Zed " wika ng lalake habang nakatungaw sa bintana

"Bhabe ayaw ko na magpangkap na mahal si Zed, ayaw ko yung ugali nya, bakit kasi di nalang sya ang papatay mo kaysa yung kapatid nya kawawa naman si Zielly." wika ng babae

"Bhabe sabi ko naman sayo, hindi ko papataliin ang buhay nya at ang paghihirap nya, ang gusto ko mawala ang lahat ng taong pinakamamahal at pinaka importante sa kanya, dahil pinatay nya ang nag iisang taong pinaka importante at pinakamamahal ko ."wika ng lalake sabay hinalikan ang babaeng kasama nya

napangiti nalang ang babaesabay sabing "Bhabe wag kang mag alala hinding hindi ako mahuhulog kay zed , at sisiguraduhin kong sya ang mahuhulog sa akin " sambit ng babae

"Dapat lang at alam ko naman na ako lang ang mahal mo " sambit ng lalake

PHOENIXE P.O.V.

Susunduin ko ngayon si Zielly.  I miss her ,alam ko naman na galit sya saakin dahil iniwan ko syang mahigit isang taon lang naman saka wala pa akong paalam kung saan ba ako pumunta.

Si Grandma kasi eh nacoma kaya saakin naiatang ang mga negosyo namin wala na ang mga magulang ko eh na sa langit na eh kaya saakin lang maipagkakatiwala ang negosyo nang pamilya ko.

Siguro pag narinig naman ni Zielly ang rason ko maiintindihan nya ako, mabait si Zielly at kung minsan tampuhin pero madali rin suyuin 3years din naging kami,sana lang sa tagal kong nawala hindi sya nakahanap ng iba.

"BLAKE PARKER "wika ng kilala kong boses nahalatang takot at humihingi ng tulong sa tunog ng kanyang boses

Tumakbo ako papunta  kung saan ko narinig ang tinig nya dahil pamilyar talaga ang boses nya

Nakita ko ang isang lalake na may hawak na kutsilyo palapit sa babaeng na nakayuko ang muhka sa tuhod nya habang humahagulgul

Sinugod ko ang lalake at sinipa ang kamay nya kaya nabitawan nya ang hawak nyang patalim, bakas sa muhka nya ang gulat pero hindi ko yun inintindi inumbagan ko sya ng malakas na suntok kaya sya nakatulog sa sahig.

"Ang easy naman "sambit ko sa sarili ko

Nilapitan ko yung babaeng umiiyak
"Miss Miss okay na wla na yung lalake kanina" sambit ko sa babaeng umiiyak habang hinahagot ko ang likod nya para patahanin sya sa pagiyak

Niyakap nya ako ng mahipit na ikinagulat ko "Than-k Yo-u mar-ami salam-mat nili--igtas mo--o ak--o " putol putol nyang sabi dahil umiiyak parin sya

Hinarap ko sya at pareho kaming nagulat sa isat isa "Zielly" " Phoenix " sabay naming sabi sa isat isa

Nakita ko  ang sugat nya sa tuhod kaya inalalayan ko syang tumayo .

Bakas sa mga mata nya maraming katanungan na ayaw ko bang sagutin ngayon

"Zielly mamaya pag katapos kong gamutin ang sugat mo saka ko sasagutin lahat ng tanong mo " wika ko sa kanya habang inaalalayan syang malakad

"Promise" wika nya  na ikinatanho ko

Nang makarating kami sa bahay nila Zielly inalalayan ko syang umupo sa sofa at agad kong kinuha ang firr aid kit nila.

Memeryado ko na ang bahay nila dahil madalas ako dito noon dahil magisa ko lang naman sa condo lagi akong na boboring pero pag kasama ko ang pamilya ni Zielly sumasaya ako dahil nararamdaman ko na parang buhay parin ang mgaagulang ko

Nang makuha ko ang mga gamot lumuhod ako kay Zielly at ginamot ang sugat nya sa tuhod

"Don't look at me like that" sambit ko sa kanya dahil nakita ko nanaman ang mga luha nya, mas double ang sakit na nararamdaman ko pag nakikita ko ang mga luha nya .

TRUE OR FAKE Where stories live. Discover now