Aşık olmak çok tuhaf

Aşık olacağın insanı ilk defa gördüğünde hissettiklerin çok tuhaf.Bilmiyorsun ki o senin belki günler belki yıllarca seveceğin adam bilmiyorsun ki bu yol çok zor bir yol girdiğin zaman çıkılması hayli güç.Ama aşık olmanın genel kuralı belki de budur ne zaman nasıl ne şekilde karşına çıkacağı hiç belli olmuyor.

Evden aslında hiçte o gün tam aşık olma havası diye çıkmamıştım nerden bilebilirdim ki.Hava ne açıktı ne de tam kapalıydı tipik bir gündü.Saçlarım nedendir bilinmez ertesi gün maşasıydı.Sönmüş bukleler.Üstümde severek yeni aldığım gökyüzü mavisi bir t-shirt ve kot pantolon vardı yani gayet klasiktim olağan dışı hiç bir şey yoktu.Yani ailenizle ev ziyaretine giderken düğün kıyafeti giyecek haliniz yoktu ya işte bende tam öyleydim.Ziyarete gitmeden yan semtte olan etkinliğe uğrayacaktık aman ne de güzel.Zoraki kabul ettim ve gidiyorduk.Büyük alana gelmeden büyük bir etkinlik olduğu alana yaklaştıkça gelen seslerden anlaşılıyordu.Evden çıkmadan aslında tek düşüncem ‘’aman ya çok çok 15 dakika durup annemlerle geri dönerim olmuştu’’ ama gördüğüm manzara hiç de öyle demiyordu.Belli ki oldukça güzel olacaktı.Gidip kuzenlerimin yanına oturdum.Baya bir zamandır da görmüyordum onları bu bizim için güzel bir etkinlik olacaktı.

Ve sen ey aşk; kim bilir hangi düşüncedesin şimdi.

Yorgun bir bedenin sızlayan kalbinde.

O kahverengi gözlerin irislerinde.Belki bir romansın kitaplarda belki bir şiirsin, satırlarda uzar gidersin.Kim götürecek seni bu diyarlardan.Ey aşk; söyle şimdi sen kimsin