continuation;)
-----Bryana p0v
----------
(Nang matapus na ang mahaba habang discussion.. Hindi ko alam kung saan ako kakain na isipan ko na sa kantin pero nag dadalwang isip ako pero hindi parin ako. Naka. Tiis hahaha dahil nagugutom ang lola nio hindi na ako nag dalawang isip na pumunta sa canteen medyo may kalayuan ren kaya napagod)
(Pag pasok ko sa canteen)
--Wow ang laki, ang daming tao (halos pa bulong koung sabi)
-- bagong studyante ba yan
--bakit yan nandtu
--baka naman vissit lang yan
--buti naka ligtas yan kanina
-sya yung naka banga ni papa levin
(Puro bulung bulungan lang ang naririnig ko, kapag tinignan ko naman. Sila umiiwas sila ng tingin)
(Hindi ko nalang pinansin ang mga pinag sasab nila pumila nalang ako at nag order nang pag kain)
Lumabas nalang ako para makaniwas gulo baka mapa away pa ako sa mga unngoy jan
(Lalabas na sana ako ng may humawak bigla sa kamay ko)
-
-
--
Hey
Saan ka kakain..(Tanong nya)
--SA LABAS NALANG AKO KAKAIN..
--DiTU KA NALANG..
--HINDI AYAW KO..
--JUST STAY HERE..
--MASAMA KASI ANG AWRA JAN SA LOOB .....
--WAIT FOR A FEW MOMENT ..
EVERYONE!! THIS IS BRYANA MENDEZ....
(Ayyy puta neto ipapahiya ata ako)
THE NEW STUDENT OF OUR SCHOOL!!! AND FOR NOW ON SHE IS ALLOWED NOW TO GO SOMEWHERE..!!....
(jsjsjahajdjldhahajshahsj)
(bulungan ng mga tao)
-
-OH BAT TULALA KA
--
AH EH LABAS NA AKO
-
- DiTo KA NA KUMAIN
Wla akong nagawa kundi umupo sa isang table)
(ito naman kasing lalaking to kun g ano ano ang pinag sasabi hindi tuloy ako makalain nang ma ayos dahil pinag titinginan ako ng mga tao hyyst)
---ARE YOU ALRIGHT ...
(Ma aalright mo ba ako sa ginawa mo)
--O-OO NAMAN
(Tyaka sya umupo sa harapan ko)
--BAKIT KA TULALA
---BAKIT MO NGA PALA GINAWA YUN
(pabalik kong tanong)---ANG ALIN
--YUNG GINAWA MO
--AHH YUN BA MALALAMAN MO RIN KAPAG NAG TAGAL KA NA DITO
(Anu ba yan wala man lang akong alam tungkol sa pa paralang ito)
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
. (pag katapus kong kumain, ay hindi kaming kumain pala kasi naki sabay sya sa akin , agad na akong lumabas ng canteen at nag cr)
YOU ARE READING
ANG LOVES STORY NI ATENG ( the darkness heart)
Teen FictionThe only time we waste is the time we spend thinking that we're alone.