Spoken Word Poetry

spoken poetry #1

Men

Uy men, wala na akong balita sayo.
Nasaan ka na kaya?
Uy men, musta ka na? Ayan yung mga tanong na pilit na tinatanong sa hangin

Naalala mo pa ba ako?
Ako nga pala yung taong
Minahal ka ng tunay pero pinagtabuyan mo.
Ako nga pala yung taong

Binigyan mo ng motibo
Pero hindi mo pala sineryoso
Kamusta kana?
Masaya ka na ba sakanya?

Mukha naman diba?
Habang ako, nagtatanong parin na Hanggang dun nalang ba?
O hindi mo na ako kilala

Hindi mo ako kilala dahil
lahat ng atensyon mo sakanya
dahil ang inaakala kong prayoridad
ay abala lang pala.

Sa bawat pagbitaw mo
ng salitang 'mahal kita' pilit ako'y umaasa
ngunit napapaisip na 'masakit to pag iniwan ako nito'

Kaya sana wag ka magtaka
Kung bakit ako nasaktan ng sobra
dahil lang naman yan sa mabubulaklak
mong salita na pilit nagpapahulog
sayong bitag

MEN? Bat mo ako pinaasa
Kala ko may chansa ako sayo pero wala pala
MEN? Bat sa lahat ng lalaki ikaw pa? Bat sa
Bestfriend ko pa na hindi naman pala ako mahal.
MEN? Bat ba siya? Bat hindi ako?
MEN? Alam mo ba na ikaw lang yung tanging rason bat ako nabubuhay

Pasensya na men ha
Kahit ang turing mo sakin ay isang
hamak na 'MEN' lang, pero mali naman
na binigyan mo ako ng motibo pero
pagkatapos ng mala-asukal mong motibo
binigyan mo ako ng kirot sa puso na todo

Men halos pinagtabuyan mo naman ako.
Men wag ka magtaka kung makalipas ang
dalawang taon may kirot pa rin sa puso ko.
Wag ka magtaka kung yung mabubulaklak na salita mo tinik nalang ngayon.

Malinaw naman ang iyong mata pero bat
di mo nakikita ang aking halaga.
O sadyang nagbubulagbulagan ka
lang talaga.

Masaya ako sayo.
Masaya ako sainyo.
Kase hindi lahat ng pagmamahal hindi puro pagbibigay.
Minsan pagsasakripisyo.

Hindi lahat ng pagmamahal pernamente
minsan panandalian na nga, masasaktan
ka pa, at para sa tula kong ito dito
ko na sasabihin ang huli ko 'MEN mahal kita'