Chapter 3

9 0 0
                                    


(Victoria's P.O.V)

Pagkapasok ko sa classroom rinig ko ang mga bulungan ng mga kaklase ko. As if I have a care.

"Grabe! Rinig kong nag-aaway nanaman daw si Stacey at Victoria."
"Im wondering why they are always fighting."
"Balita ko mag-bestfriend daw sila noon pero ngayon... I think they are already not."

Kahit naman ayokong marinig ang mga sinasabi nila, naririnig ko pa rin dahil may tenga ako at sa lakas ba naman ng mga bunganga nila.

Kahit hindi ako interesado sa mga pinagsasabi nila.. mapapa-isip na lang ako kung bakit nga ba biglang nagbago ang ugali ni Stacey?

Nung una okay lang naman kami ah. Pero di nagtagal lumabas din ang tunay niyang kulay. O' diba parang sa kanta lang?. Akala ko nga, kaibigan talaga ang turing niya sakin yun pala hindi.

She need's attention that's why she approach me. She need's me so that she can gain popularity. How ironic.

"Okay ka lang?" nagulag ako sa biglaang pagsulpot ni Mr. Bautista.

May natatandaan ba kayong hindi kami close?

"Are we close para mag-tanong ka sa akin ng ganiyan?" mataray kong sabi.

"Ah--eh--g-gusto ko lang naman malaman kung okay ka lang eh. Panay buntong-hininga ka kasi." saad niya.

"Okay lang ako. Pwede ka ng umalis." sabi ko habang hindi nakatingin sa kaniya.

"S-sige." sabi niya at umupo na sa upuan niya. Finally.

Nagtataka talaga ako sa Bautista na yan eh. Hindi mo malaman kung nerd ba talaga siya o hindi. Ako kaya yung isa sa kinakatakutan ng mga estudyante sa school nato tapos siya? Feeling close ang loko.

Nagsimula na ang klase at sa buong leksyon, lutang lang ako. Okay lang naman kasi matalino ako. Pwera na lang sa iba diyan...Bobo na nga, hindi pa nakikinig.

Through my peripheral vision nakikita ko paminsan- minsan na sumusulyap sakon si Mr. Bautista. Ano bang kailangan nito sakin?

"Okay class! Dismiss!"

At sa wakas! Nagsilabasan na rin ang mga kaklase ko para sa lunch pero ako nakaupo lang. At nakita ko ring hindi rin lumabas si Bautista.

Napabuntong-hininga ako at lumapit sa kaniya. Pangiguradong hindi niya ako makikita dahil nakatalikod siya sakin.

"What do you want from me?" tanong ko sa kanya. Gulat naman siyang napalingon sa akin.

"W-wala." at bahagya siyang nag-iwas ng tingin.

"Then why are you here?"

"Hindi ako nagugutom."

"Well, then."

Bumalik ako sa upuan ko at nag-surf na lang sa phone ko.

BLAAGGGG!!!

"VICTORIA!"

Napaangat ang tingin ko ng may narinig akong pamilyar na boses.

'Si Xander'

"X-xander" nauutal na sabi ko. Galit na galit niya akong sinugod at hinila palabas.

Kahit nasasaktan ako ay hindi ko ininda. Dinala niya ako sa likuran ng college building ng school. Tinulak niya ako ng pagkalakas dahilan ng pagtama ko sa pader na nasa aking likuran.

"WHAT WE'RE YOU THINKING?! BAKIT MO NANAMAN INAWAY SI STACEY?!" nabigla ako sa pagsigaw niya.

"Siya ang nauna." I tried my best not to shout.

Lie's and Secret'sWhere stories live. Discover now