Jenni POV
Ik was net bij Audrey, maar ik ben weer teruggegaan naar huis. Het is al laat vandaar.... als ik thuis ben schreeuw ik: 'Mam, pap! Ik ben thuis!' Ik ren naar boven naar de kamer van mama. Als ik daar ben zie ik mam en pap. Mam zit tv aan het kijken en pap aan het gamen. Ik ga naar pap. 'Pap wat speel je?' vraag ik. "Fifa 14" zegt hij. "Oke'' zeg ik. 'Mag ik ook eens?' vraag ik. Jai uhh pap kijkt me aan. 'Zometeen,' zegt hij. Hij gaat weg. 'Mam ik ga even wandelen?' vraag ik. 'Ach, je houd echt van wandelen hé?' zegt Ariana. 'Doei!' antwoord ik en weg ben ik. Ik word opeens heel misselijk en krijg flashbacks en val bewusteloos in de grond.
Ik staar recht voor me uit. En op school hadden ze het er al over. Een man die kleine kinderen uit groep 4 en 5 vermoord. Vooral meisjes. En nu...... ik denk tenminste dat dit deze mannen zijn. 'Hallo kindje,' zegt een van die mannen. Ik staar hem bang aan. En ren zo hard ik kan naar mijn moeder en vader. 'Liefje, wat is er?' vraagt mijn moeder. 'Mammie, hij hij' zeg ik. Ik kom niet uit mijn woorden en ben heel bang. Dan zie ik die man een pistool te voorschijn halen en hij gaat naar mijn moeder. 'Je mag kiezen uit twee dingen, 1. Jij word doodgeschoten met deze geweer. 2. Je kind en je geld is weg!' Mijn moeder kijkt boos en zegt dan zelfverzekerd: 'Ik word doodgeschoten maar Jenni moet naar het weeshuis' 'Mammie, wat is een weehuis?' vraag ik. Waarop mijn moeder antwoord: 'Geen vragen stellen lieverd' Al snel zijn we voor een grote gebouw en dan komt een man die me vastbind aan een stoel. Dan zie ik mijn moeder en een man met de geweer. De man vuurt de geweer in de richting van mijn moeder. Mijn moeder weet het te ontvluchten en vlucht weg. 'MAMA!!!' roep ik. Dan komt er een politie uit de weeshuis en die pakt me beet. Hij arresteerd de man en brengt me naar het weeshuis. Ik heb het niet naar mijn zin niemand mag me. Dan komt er een klein meisje binnenlopen. Ze is ook nieuw denk ik. Ik zit aan het huilen en ze komt naast me. 'Wat is er?' vraagt ze. 'Niks' zeg ik. 'Wie ben jij meisje?' zeg ik. 'Audrey' zegt dat meisje. 'Ik ben Jenni' zeg ik en we schudden de handen net als wat we oudere mensen zien doen.
'MIJN MOEDER LEEFT NOG' schreeuw ik als ik ben bijgekomen. Ik pink een traantje weg. En kleed me om. Ariana en Jai komen mijn kant op en ze kijken allemaal van what the .... praat jij over. 'Ik ben even weg' zeg ik. 'Byee' zeg ik. Ariana probeert me tegen te houden maar Jai doet niets. 'Jai help' hoor ik achter me. 'Wat ?' zegt hij verdiept in zijn phone. Ariana besluit hem te plagen en zegt: 'Wat dacht je van Neymar die is ook wel cool' ik kleed me om Ik heb een short aan waarop staat Los angeles en een korte spijkerbroek. met All stars. http://wheartit.com/entry/124773692/dashboard?context_user=ChimpyNut ik begin te joggen en loop naar the middle of nowhere zonder telefoon of uberhaupt iets gewoon ik mijn kleding klaar.
Ariana pov
Ik bel Jenni maar ze neemt niet op. Ik hoor geluid en ga er achter na. Haar Sony Xperia Z2. Ze heeft haar telefoon niet mee. 'JAI!!' schreeuw ik geiriteerd. 'Whut?' zegt hij. 'Niks we moesten van jou een kind adopteren maar ik moet haar opvoeden!!' 'Ja blauw is ook mijn lievelingskleur' zegt hij. Hij luisterd niet eens! Ik reik mijn hand naar zijn IPhone 5s waarmee hij aan het spelen is. Ik pak hem af en zeg: 'Die is voor mij' Dat wou ik zo graag eens zeggen je weet wel dat doen de leraren ook altijd. 'Goed, ja kus kus smak smak mag ik nu mijn phone?' zegt Jai. 'Neuhh' zeg ik en doe hem in mijn kastje en sluit hem met een slot. 'Kom we gaan Jenni zoeken' 'HEY IK WIL MIJN PHONE' schreeuwt Jai. Ik steek mijn tong naar hem uit en doe de sleutel van het kistje in mijn zak. Hij loopt achter me aan. Ik doe de deur open en zoek naar Jenni. Tot mijn grootste verbazing helpt Jai gewoon. Ik doe alsof ik het niet merkt want dan gaat hij altijd extra zijn best doen zodat ik een compliment geef. Nou dat heeft hij niet verdient.
Jenni POV
Ik zie een bos. Ik loop naar binnen en zie een vrouw die kersen en planten aan het verzamelen is. 'Jenni? ben jij dat?' zegt de mevrouw. 'Ja wie bent u' zeg ik. De mevrouw begint me te knuffelen en te huilen en ik vind dat kapot creepy. 'Ik ben je moeder kom met me mee' zegt ze en ze begint licht te geven. 'Huh mama?' Ik herken haar weer en knuffel der terug. 'Kom met me mee' zegt ze en ze begint naar de hemel te vliegen. 'Mam' zeg ik haar achterna. Ik begin te huilen en zie de mand met kersen en aardbeien. Ik pak er een maar het kan niet. Je verbeeld het je. zegt de stem net als mijn moeder. 'Mam waar ben je? En als je daar bent waarom kan ik je dan horen?' zeg ik. 'Dat leg ik je later wel uit als je ouder bent'
Hey people leuwk? We hebben al lang niet meer geschreven
XxxNada en Amira
P.s dit is meerdeels geschreven door naadje-
