De sleutel van geluk.

1

Britt is 16. Ze is haar moeder en vader verloren op haar 10de. Ze staat er nu alleen voor samen met haar broertje van 10. Ze leven op straat maar hebben een huisje in het bos.

Ze liepen op straat. Ze waren mager. Dat was ook normaal. Ze kregen elke dag maar een klein beetje geld voor eten. Dat was meestal net genoeg. Soms moesten ze noodgedwongen stelen. Dat was maar iets heel kleins. De meeste gaven iets mee. Ze wisten van hun situatie. Ze wisten dat hun ouders dood waren.

Ze waren gestorven in een gevecht. Nu het 2253 is, is de mensheid nog wreder geworden. Ze zijn dus vermoord. Vroeger had ze de sleutel. Ze was gelukkig. Maar die dag glipte hij zo uit haar hand. Alles was weg.

Alles was verloren. Alles was kapot. Alleen zij en haar broertje. Dat was nu haar alles.

Zal ze ooit nog geluk hebben? Waarschijnlijk niet. Hoe zal ze ooit haar broertje een toekomst kunnen geven? Een baan zoeken had geen zin. Wie wilde nu een werkneemster die er zo uitzag? Op zich was ze een mooi meisje, maar als je in kapotte kledij, vettig haar en een vuil gezicht rondliep, zag je daar niet veel van.

De sleutel was alles wat ze nodig hadden. Gewoon een beetje geluk. Dat was toch niet te veel gevraagd? Blijkbaar wel.

Jij die dit leest hebt waarschijnlijk geluk. Hou die sleutel maar goed bij, sluit hem in je hart. Je zal hem nodig hebben.