BAŞLAYALIM MII ?
_Her zaman olduğu gibi annem kızıyordu.Babam laf atıyordu alışkındım.Susuyordum ve sırf onları duymayayım diye kitabımı bir solukta okumaya çalışıyordum. Zordu ama dayanıyordum taki annemin girip:
'Sen benim kızım değilsin olamazsın çık!'
Bu daha önce hiç ama hiç alışmadığım bir sözdü ve yüreğime oturdu nasıl olabilir ya! Nasıl 17 senedir baktığı kızına bunu der ? Gururuma asla yenik düşmemeliydim. Küçük bavulumu alıp eşyaları tıkabasa doldurdum.Kızları Doktor olacaktı hani ve onlara bakacaktı.Abim ölmeden bunları söyleyenler neden neden şimdi kötü.Ağlayarak Esma'yı aradım ve o yurda kayıt olacağımı söyledim,birşey diyecekti ama sinirliydim ve onu kırmak istemiyordum bu nedenle kapattım.Tam evden çıkacakken annem ağlayarak bana bakıyordu ama geçti boru pazarı...Yanımda sadece burs param ve abimin bana bıraktığı 3.000 tl vardı o Doktordu ve trafik kazasında öldü:(O... O benim için hayatımda sevdiğim ilk ve tek erkek olarak kalacaktı.O da bana bıraktığı mektuplarda...
Otobüs istasyonuna vardığımda 75 tl olan biletimi ödedim ve otobüse ilerledim.Okul işlerimi halletmesi için amcamı aradım ve olayı anlattım.Amcam kaymakamdı bu nedenle muhtemelen 2 saate hallederdi ama babama üzülüyor ve bana ısrar ediyordu.O da onların psikolojisinin bozuklaştığını biliyor ama yediremiyordu kendine.Yarım saat hallettik aramızda olanı ve sonra kapattı.Yaklaşık 30 dk sonra otobüs geldi ve bindim tam 22.40 tı saat.Cama bakarak abimi orda başlayacağım hayatıdüşündüm ve uyuyakaldım .8.15 gibi İzmirdeydim. Eşyalarımı aldım bir elimde de bavulum adım attım ve içimden 'HOŞ BULDUM KAYIP ŞEHRİM ' dedim.