Authors POV
kinakabahan na pumunta sa stage si Eliza nong after na syang mag speech sumunod naman yung friends nya hanggang sa natapos na ang lahat hindi parin nya nakita o narinig ang matagal na nyang inaasam na makita ang presence ni Miko hanggang sa natapos na ang reunion nila sa paaralan nila
"best,ayos ka lang" tanong ng kanyang matalik na kaibigan na si Liza
at kahit nasasaktan ito.sumagot parin ang dalaga kahit para sa kaniya ay hindi
Naka uwi na ang dalaga matapos ang event at bakas parin sa kaniya ang lungkot..pumasok na agad ito sa kanyang kwarto at kinuha ang Diary nya para isulat ang lungkot na nadama nya ngayon
Miko's POV
Nag aapoy sa galit ako ngayon sa sinabi ni mama in off ko yung cp at bahagyang uuwi na mas kailangan ako ni mama ngayon .
"teka, saan ka pupunta?? "brix
"uuwi na ako may emergency lang sa bahay"pag paliwanag ko
"si---"hindi natapos ang sasabihin ni Ian kasi inunahan ko na sya
"dud,aalis na talaga ako,hihingi na lang ako ng tawad sa kanya,but now si mama muna uunahin ko"
"paano kong magtampo sya"concern na tugon Kent
" ahhm.bahala na.basta sabihin nyo na lang na may emergency kaya---"
"sige na kami ng bahala" Kent
Matapos akong magpaalam sa kanila agad kong tinungo ang parking lot at binuksan ko ang pintuan nito,habbang nag mamaniho hindi ko mapigilan ang magalit,what damn he doin here akala ko ba nasa Italy yung hayop na yun at kasama ang kabit nya sh*t pag hindi ko mapigilan mapapatay ko sya.
Pag dating ko agad sa labas ng bahay dining ko ang hagol-gol ni mama what the f*ck he do.
"sorry pls.patawarin--" hindi nya natapos ang sinabi nya kasi tinulak ko ito at dahilan para sumobsob ang mukha nito sa sahig.
Susuntukin ko pa sana sya ng pinigilan ako ni mama
"Miko,tatay mo parin sya"
"tatay,noon yun ma at ngayon hindi na" lalapit sana ako sa kanya ng hinigpitan ni mama ang braso ko
"anak,patawarin mo ako.naiintindihan ko kong bakit galit ka sa akin.but pls let me explain" pag mamakaawa niya hindi ko mapapatawad tong hayop na to matapos niya kaming iwan tas ngayon babalik sya .
"anak may...may sakit ang papa mo brain cancer.." nagulat ako sa sinabi ni mama,naawa na nagalit na naiinis sa nalaman ko
"at ngayon babalik ka. nasaan na yung bago mong pamilya bakit hindi sila mag alaga sayo!!!??"
"nong nalaman ni Miranda na may sakit ako pinalayas niya ako at kinuha yung mga pera ko"
Ramdam ko sa kanya ang pag sisi si,pero bago sana sya nang babae iisipin nya sana kami.
"Alam mo bang gaano nasaktan si mama ng iwan nyo kami huuh.habbaang ikaw nag papakasaya sa babae mo.minsan nga na iisip ko kong bakit??bakit nyo kami iniwan??!!!!"sumbat ko sa kanya at naramdaman kong may luha na pumapatak sa mga mata ko
Lumuhod sya sa amin ni mama at sinabi nya kong bakit nya kami iniwan.agad namang itinayo ni mama si papa at niyakap ito.
" ma,seryoso ka ba papatawarin mo pa yan??!!"agad namang kumalas si mama sa pagkakayakap nito at humarap sa akin at tuloy parin ang agos ng mga luha niya.
"anak,...mahal ko parin ang papa mo ,.." panimula niya,ano??mahal parin nya kahit niloko na sya.
"kahit magalit ka pa sa akin,aalagan ko yung papa mo hanggang sa----" hindi natapos ang sasabihin niya ng kasi inunahan ko sya sa gusto nyang sabihin.
