YENİ

Gece

Mektubu okuduktan sonra açık kalan ağzımı kapatmam yarım saatimi aldı diyebilirim. Bunu kabullenmemin kolay olmayacağını bilmesi gerekirdi.Bunun üzerine mektubu en az 10 kez daha okudum ama hala inanamıyordum.Ağladım.Deli gibi hemde ama sesimi de yükseltemedim eğer ağladığımı duyarlarsa mektubu görebilirlerdi ve bu mektubu gizlice nasıl olduysa yatağımın üzerinde bulmuştum.Gece Alice ve Paul a dediğim gibi pencereden bir merdiven sarkıttım ve beklemeye başadım. Gelemeyebilirlerdi de. Ama yinede bekledim beni bırakmayacaklarını biliyordum.Aniden gelen sesle irkildim.Ama sonra pencereden ilk olarak Alice , arkasından da Paul' un girdiğini gördüm.Alice ve Paul bana soran gözlerle bakıyorlardı ama ben sadece yanlarına gidip onlara sarıldım ve ağlamaya başladım.

-Rose neler olduğunu ne zaman anlatacaksın ? Şu anda Paul da bende senin için endişeleniyoruz ama ne olduğunu bile bilmiyoruz . Ağlama. Kendine gel ve ayakta dur.

- Tamam ama hepimiz bir yerlere otursak iyi olacak çünkü duyduklarınıza çok şaşıracaksınız , dediğimde daha da meraklandılar Alice benim yatağıma oturdu ve Paul da çalışma masamın sandalyesini yatağın yanına çekip oturdu. Hiçbir şey demeden annemin yazdığı mektubu Alice'e verdim. Alice soran gözlerle bana döndüğünde sadece "Oku " diyebildim.Alice mektubu sesli bir şekilde okumaya başladı.Her satırda artan şaşkınlıklarını gözlerinden anlayabiliyordum. Aliice okumayı bitirdiğinde gözleri dolu biçimde bana sarıldı ve içini çekti. Paul ise hiçbir şey diyemiyordu.

Acı bir şekilde gülümsedim ve "Sakin olun. Eğer mektupta yazdığı gibi 5 gün içersinde gelmezlerse kaçıcam ve onları arıycam. Annemin bir kaç parça para eder eşyası var." dedim.

-Nasıl kaçabilirsin ki sadece 16 yaşındasın reşit değilsin Rose eğer bir polis seni görürse bu pisliklerin yanlarına geri yollar seni. O zaman sana daha kötü şeyler yaparlar. Bunu göze alamazsın Rose tek çare onları beklemek, bunu söyleyen Paul du .

-Evet Paul bunu bende biliyorum ama eğer gelmezlerse ve ben burdan gidemezsem her şey daha kötü olacak. Beni okula bile göndermiycekler Paul okul bile anlıyor musun ? Beni evden dışarı yollamıycaklar ve kimseyle görüştürmiycekler ya da hep yanımda duracaklar ve bi' şey dememi engelliyecekler.

Yine ağlamaya başlamıştım. Özgürlüğüme çok önem verirdim ve bunu Tom da çok iyi biliyordu. Zaten bu yüzden bana böyle davranıyorladı. Alice hiçbir şey demiyor sadece öylece duruyordu. Birden:

- Rose onlar gelmezse gitmelisin. Annende demiş. Annen neler olabileceğini biliyormuş Rose annenin dediğini yapmalısın, dedi. Paul sinirle Alice' e baktı. Alice omzunu silkmekle yetindi.

-Rose şimdi gitmeliyiz yarın istersen geri gelebiliriz. Ama şimdi gitmeliyiz bizi merak etmesinler.Biliyorsun seni seviyoruz Rose bunu söylememize gerek yok değil mi ?

-Tabiki de biliyorum Alice . Aslında gelmemeniz daha iyi olur bende bu süre içersinde iyice düşünürüm. Ben de sizi seviyorum , dedim ve ikisine de sırayla teker teker sarıldım ve pencereden uğurladım.Merdiveni yukarı çekmeyi unutmadım eğer sabah Tom veya Jeffrey merdiveni görürse bana na yapacaklarını düşünmek istemiyordum. Beni o kadar tehtit ediyorlardı ki artık iyicene paranoyak olmaya başladım . Şimdi ise asıl merak ettiğim şey önümüzdeki beş gündü . Eğer gelmezlerse ne yapabileceğimi aklımda planlamam gerekiyordu. Artık beni çok zor günlerin beklediğini biliyordum. Eğer onlar gelmezse tabi ve benim bundan pek umudum yok. Yani kim kendi annesinden olmayan bi kardeşi yanına alır ki ! Tanrım bana yardım et !!!