*Lee Yaeri's POV*
Ako yung nasa On air ngayon
" happy Lunch everyone... Im Lee Yaeri
Now i read i short message from someone
.... I met this Girl Two years ago, I really love when she's Laughing...She's Clumsy but she's Cute..i love her that's why I confess to her ..but suddenly after i confess to her i won't see her anymore, but now i finally Found her , i want to say im sorry for Leaving you Behind, i hope that will you listen to me if we have a talk, i hope you will listening now...." Sabi koI know it's for me.. Bakit mo ba ginagawa to?
" N...now I hope you like that, i...it's A requested Song from this Person , now i've play Still my Lady" sabi ko
Di na kaya ng mata ko.. Babagsak na siya....
Lalo kong napaiyak ng mag play yung still my lady...
Talagang Nirequest niya, as in bagay na bagay samin yung kanta..
Kaya nag paalam ako kay Kuya Na lalabas lang ako.. Alam niya naman kase kaya pinabayaan na niya muna ko....
Bakit ba Taeyang, ano bang dahilan bakit mo ko iniwan, ayoko ng maala yun sobrang sakit.. Ngayon binalik mo na naman..
Gusto ko siyang kausapin pero ayoko ng masaktan ulit,,..
Senior high na kame.. Middle highschool pa kame nangyari yun..Oo mahal ko siya pero dati yun..
Ibang tao na yung mahal ko at alam kong susunod siya sakin dito...
At ngayon nakayakap ako sa kanya...
Kalmado na ko halos parang nailabas ko na yung sakit na nararamdam ko dahil sa pag iyak...
" si Taeyang dapat siya yung unang magiging boyfriend ko Siya din yung first love ko ..bago pa siya mag confess gusto ko na din siya then he Confess to me pero that day yung araw na dapat magiging kame bigla na lang siyang nawala di ko siya macontact, para kong tanga na nag aantay sa kanya,, sobrang sakit...
Di ko alam kung saan ko siya hahanapin.. After 2 years Kinalimutan ko na siya, pero di ko akalain na makikita ko ulit siya dito, that message at yung kanta para sakin yun.. Tugma na tugma samin yung kanta.." Sabi ko kay HwiyoungDi siya nag sasalita
" gusto ko siyang kausapin para malaman yung dahilan ng pagiwan niya sakin pero natatakot akong masaktan ulit" sabi ko
" subukan mo muna siyang pakkinggan kahit masakit tanggapin mo para matapos na yan at di ka umiyak " sabi ni Hwiyoung...
Tumutulo na naman yung luha ko
Pinunasan niya yung luha ko
Nagulat ako ng halikan niya yung noo ko
" di ko kaya na makitang umiiyak ka Yaeri, kausapin mo na siya try to listen to him kahit masakit sige pakinggan mo siya, para matapos na din okay" sabi niya at ngumiti
Niyakap ko na lang siya,,
Thank you Hwiyoung for always there for me...
" Thank you Hwiyoung" sabi ko
YOU ARE READING
Dear Fantasy [SF9 Fanfiction] (EDITING)
Teen FictionFantasy is like a Dream But Dream is Like a Reality