bad girl (✔)

thirty-nine

kwini

"ihahatid ko lang si kwini" malamig na tugon ni jinyoung.

hinatak niya ako pero nagpumigilas ako.

"no jinyoung! hindi ako aalis!"

"wag ng matigas ang ulo kwini" mahina pero nakakapagpakaba ang pananalita niya.

pero no, hindi ako aalis.

nakatingin ang tropa sa akin, ganun din si jihoon at yung babae na mukhang walang maintindihan sa pangyayari.

"uy jihoon! nandito ka lang pala" nakangiti kong saad.

how i miss this man.

"namiss kita-"

"kwini, tara na" ani jinyoung.

"kumusta jihoon? nakakain ka pa ba ng maayos? ilang araw-"

"kwini i said let's go!" sigaw ni jinyoung.

"no!" pagmamatigas ko.

nanatiling tahimik ang mga kasamahan namin at alam kong nakiramdam sila sa tensiyon pagitan namin dito.

"bakit ba ang tigas ng ulo mo ha?!" singhal ni jinyoung.

i can't help but feel teary-eyed. this is the first time na sinigawan ako ni jinyoung nang ganito kalakas.

"pero nandito si jihoon-"

"baby, sino yan?" tanong ng babaeng kahalikan ni jihoon. hindi sumagot si jihoon.

sumagot ka jihoon, please.

lumapit ako kay jihoon pero in a flash, naramdaman kong wala na sa sahig ang mga paa ko.

"put me down jinyoung!"

gago.

kinarga ako ni jinyoung na parang sakong bigas.

"jihoon pigilan mo si jinyoung please!" pakiusap ko kay jihoon habang palayo na kami.

pero nanatili siyang nakatitig sa akin. walang ekspresyon ang mukha.

"jihoooooooooon save me!"

at tuluyan na nga kaming nakalabas sa bar. hindi na ako umangal pa. hinayaan ko si jinyoung na dalhin ako papunta sa van na sinakyan namin kanina.

he placed me there.

"uwi na tayo" this time, kalmado na siya.

i crossed my arms. hindi ko siya inimik, galit ako. hindi ko siya tinignan, instead sa labas ako nakatingin.

"kwini, look at me"

hindi ko siya sinunod.

"i said look at me" ulit niya.

bahala ka diyan.

using his hands, hinarap niya ako sakanya. nagkatitigan kami. and i'm so guilty to admit na there is sadness and pain in his eyes.

"i'm sorry" mahina kong sabi.

"hanggang kelan kwini? hanggang kelan ka maghahabol? hanggang kelan ka aasa? hanggang kelan ka titingin sa kanya? hanggang kelan mo sasaktan ang sarili mo?"

di ko rin alam jinyoung.

"HANGGANG KELAN KA MAGPAPAKATANGA?! BOBO KA BA?! HINDI MO BA NAIINTINDIHAN NA NILOLOKO KA LANG NIYA?!" galit na galit niyang sigw.

napatakip ako tenga ko. this is the first time na galit siya sa akin. sobrang galit pa.

"hindi yan totoo!" sagot ko sakanya.

i can feel hot liquid on my cheeks. umiiyak ako. but the most surprising part was...

jinyoung is crying too.

"kwini, stop hurting yourself. nasasaktan din kasi ako."

di ko alam kung paano but i just found myself comforting him.

niyakap ko siya.

i guess alam ko ang nararamdaman niya.

we're both hurt.

"choose me kwini. sinabi ko naman sayo eh. kung di ka niya kayang mahalin bilang bad girl. then look at me for once..

i will always be willing to be your bad boy."