ေနေရာင္ျခည္ရဲ႕စူး႐ွတဲ့အလင္းဒဏ္ေၾကာင့္
မ်က္လံုးမ်ားႀကိမ္းစက္လ်က္..ေခါင္းအုပ္ႏွင့္
မ်က္ႏွာအပ္ထားေသာ္လည္း ဆက္မအိပ္ခ်င္
ေတာ့သည္ႏွင့္ေကာက္ထလာခဲ့သည္ ညက
မူး႐ူးေနေအာင္ေသာက္ထားေသာေၾကာင့္အိမ္ကိုဘယ္လိုျပန္ေရာက္လာမွန္းမသိ..ကိုက္ခဲ
ေနေသာေခါင္းတို႔ကိုလက္ဖေနာင့္ျဖင္ထုကာ
ေရခ်ိဳးခ်န္းထဲသို႔ဝင္ခဲ့သည္..
ေအာက္ထပ္၌ဝယ္မီးဖိုေခ်ာင္တခုလံုးကေမႊး
ႀကိဳင္လ်က္ မနက္စာကိုအ့ေလာက္ေတာင္ခ်က္
ေနရလားဟုစိတ္ထဲကေရရြတ္ရင္းအၾကည့္တို႔
ကကုတင္ေဘးနား႐ွိခံုပုေလးေပၚမွာနာရီဆီသို႔
"ေသစမ္း..ေန႔လည္၁နာရီေတာင္ေရာက္ေနပီကို"
မထူးပါဘူးႏိုးလာတာနဲ႔အေတာ္ပဲအားရပါးရကို
စားရေတာ့မယ္ဟုေတြးကာေအာက္ထပ္ကို
ဆင္းလာခဲ့သည္ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲကိုက်ိလိုက္ေတာ့
Doyoungလဲမေတြ႔..ဟိုကိုေတာ္သာေတြ႔သည္
"Aigoo!ငါတို႔Jaehyuneeကအမ်ားႀကီးခ်က္
ေနတာမကုန္မွာေတာင္ဆိုးရတယ္ hyungကူ
စားေပးရမလား"
အေျပာကသာေနာက္က်ေနတာလက္ကဒယ္အိုးထဲေရာက္ႏွင့္ေနပီ..ယူပီးစားမယ္အၾကံ
က်ေနာ့္လက္ကိုတြန္းထုတ္လိုက္ေသာေၾကာင့္
မီးအပူဟက္သြားကာက်ေနာ္ထေအာ္မိသည္
"အား ပူလိုက္တာ Ya! Jung Jaehyun"
"ဟာmiyanae..မင္းကမေျပာဆိုနဲ႔လာႏႈိက္တာကိုကြ..ငါကdoyoungအတြက္ခ်က္ထားတာကို"
"ေအာ္..ဒါဆိုလဲငါ့ဟာငါအျပင္မွာသြားစားေတာ့မယ္"
က်ေနာထြက္သြားမယ္အလုပ္က်ေနာ့္လက္ကိုလွမ္းဆြဲေသာေၾကာင့္
"ဘာလဲ"
"သြားစားမေနနဲ႔doyoungျပန္လာေတာ့မွတူတူ
စားမယ္"
"Jinjar?"
"ေအးဆို"
"ေနဦးငါေဆးထည့္ေပးမယ္"
"ရတယ္..အ့ေလာက္လဲ.."
"ထည့္ေပးမယ္ဆိုကြာ..သြားဧည့္ခန္းမွာသြား
ထိုင္ေစာင့္ေန"
"အင္းပါ"
က်ေနာ္ရဲ႕အပူေလာင္သြားတဲ့လက္ကိုပြတ္ရင္း
ဧည့္ခန္းမွာသြားထိုင္ေနလိုက္တယ္ အေပၚထဲမွ
ေဆးပံုးသြားယူေသာသူ႔အားက်ေနာ္ထိုင္ေစာင့္ေနခ်ိန္ တံခါးဘဲလ္တီးသံၾကားလို႔သြားဖြင့္
ၾကည့္ရာ
YOU ARE READING
//HYUNG//Completed✔️
Fanfictionေမ့လို႔မွမရခဲ့တာ.. ေနညိဳရင္ငိုခ်င္တယ္ တေယာက္ထဲ႐ွိတဲ့အခ်ိန္ဆိုပိုလို႔ေတာင္ငိုခ်င္တယ္ ႏွလံုးသားက.. ထိခိုက္ခံလို႔မရေတာ့ေအာင္ခပ္ရဲ႕ရဲ႕ပါပဲ Hyungရယ္.. NCT Fiction \\yaoi\\ Boy X Boy
