Stay

Two

"Bii ! Bilisan mo ma le late na tayooo !!"

"Oo wait ka lang! Kaloka ka ahh"

Nagising ako dahil sa ingay ng dalawang boarders. Istorbo sa tulog ko. Tinignan ko yung orasan malapit sa kama ko and it's 5:34 in the morning pa lang.

Bumangon na ako dahil hindi na rin ako makabalik sa aking pagtulog. Pagbukas ko pa lang ng pinto ng kwarto ko lalo ko pang narinig ang mga sigawan nila kesyo bilisan dahil male late na.

Nung nakita nila ako agad nila akong binati.

"Good morning ate !!" They both said in chorus while smiling wide.

"Yeah"

"Ay ate nagluto pala ako. Sorry po kung pinakelaman ko yung Ref mo ah" Sabi nung isang babaeng boarders. Hangang kalahati ng likod niya ang kanyang dark brown wavy hair. Morena. Sa tingin ko mga 5'3 ang height niya. Hilig niya ata mag make up, kilay on fleek, blush on, nose line, mascara, liquid eye, at lipstick lang naman ang nakalagay sa mukha nia. Naka contact lens pa. Maganda siya, actually both of them.

"It's ok"

"Im Jane Dela Vega nga po pala, 17 at 1st year college na" Sabi ni make up girl.

"April Contanza po, 18, 1st year college din" Maputi, singkit, mas matangkad siya kay Jane ng mga ilang inch. May pag ka red yung buhok niya at bagsak hanggang balikat.

"Im ash" maikling sabi ko.

Bumulong si Jane kay April, pero hindi ata bulong yun dahil anlakas, partida nakatutok pa siya sa teynga ng kasama niya.

"Parang masungit si Ate"

"Wag ka maingay gagi baka pa alisin tayo" Saway ni April.

"Ilang taon kana po ate Ash ?" tanong ni Jane. Sobrang daldal naman ng batang ito, di nauubusan ng sasabihin.

"20 na ko. Magintindi na kayo pagpasok niyo mag si Six na oh" sabi ko sabay turo sa wall clock ng sala.

"Omo ! Tara na late na tayo nian" Sabi ni April sabay hila kay Jane palabas ng bahay.

Nasa may labas na sila ng sumigaw silang dalawa.

"Alis na kami ate ! kain ka na dyan !" Sabay nilang sabi sabay takbo.

Kusa na lang akong napangiti ng wala na sila. Grabe, ganito pala yung pakiramdam ng may nag ke care sayo. Sana maging komportable na ako sa kanila, gusto ko pa silang makilala ng lubos. Mukhang sa kanila magkaka kulay ang buhay ko ah.

Inayos ko muna yung itsura ko at nagtoothbrush. Hahah i forget to brush my teeth kanina buti na lang malayo silang dalawa habang kausap ako hahah.

Pagkatapos kong ayusing ang mukha ko lumabas muna ako saglit para bumili ng yosi at beer.

Bumalik agad ako ng bahay at kumain muna bago tirahin ang alak at yosi.

Napatingin ako sa orasan at 11 na pala. Bilis naman ng oras. Nag sindi ako ng pang pito kong yosi at binuksan ang tv. Naghanap ako ng pwedeng panuorin at sakto Spongebob ang palabas ngayon sa nickeolodean. Ang aking favorite cartoons!

Nang magsawa na kong manuod, in- off ko na yung tv at napagpasyahang kumain sa carinderia malapit sa amin. Bago lumabas ng bahay nagsindi muna ako ng yosi para habang naglalakad para hindi ako ma boring.

Saktong pagdating ko sa carindera ubos na rin yung yosi ko. Nag ti tingin ako ng ulam at napagpasyahan kong Laing na lang ang ulamin.

"Manang isang order po ng laing at dalawang kanin pahingi na rin po ng sabaw"

Pagkabigay ng order ko kumain agad ako. Ang sarap talaga ng laing, the best!

*Burp*

Opps nakakahiya lakas ng dighay ko. Pero wala akong pake di ko naman sila kilala. Bumili muna ko ng yosi sa may carinderia para solve na talaga. Nang maubos ko na ang yosi bumalik agad ako sa bahay.

Naglinis muna ako. Nagwalis at naghugas muna bago ako pumunta sa kwarto ko at natulog.

-----------------

Bandang 7 ng gabi nagising ako.

Hmm ? Bakit kaya wala pa yung dalawang makukulit dito sa bahay ? Gabi na, baka mapahamak pa sila. Ay oo nga pala, they're working student. Makapagluto na lang para pagdating nila galing sa part time job kakain na lang sila at makapagpahinga.

Mga bandang 8:30 natapos na rin ako at saktong dating nila.

"Hi ate Ash" Bati ni Jane.

Si April naman ngumiti lang. Tama nga, mga pagod sila.

"Mukhang mga pagod kayo ah ?"

"Sobra ate, nakaka stress na nga sa school tas dumagdag pa yung work hayss" sagot ni April.

"Magpalit na kayo ng mga damit niyo pambahay at kumain na tayo para naman magka energy kayo"

"Yesss! May fudsss!" Sigaw ni Jane at dali daling pumunta sa kwarto nila.

Napatawa na lang si April at sumunod na rin.

Wala pang 5minutes ay tapos na silang magbihis at diretso agad sa dining table.

"Ate Ash! Arat na, lafang na tayo" masayang sabi ni Jane.

"What does "Arat" means ?" tanong ko.

"Binaligtad lang po na 'tara' yun" Sabi ni April.

"Ahh ok cge. Let's eat" sabi ko.

Umupo agad ako at kumuha ng pagkain. Isusubo ko na sana kaso pinigilan nila ako.

"Pray muna po tayo" Sabay pa nilang sabi.

Pagtapos naming mag pray ay kumain agad kami.

"Ate Ash mag isa ka lang po talaga dito sa bahay na to ?" tanong ni April

"Oo nga ate Ash, anlaki laki nitong bahay tas ikaw lang nakatira" Gatong ni Jane.

"Yup"

"Bakit po ? Asan parents niyo ?" Tanong ni Jane. Habang si April nag aantay lang ng sagot ko.

"Bata pa lang ako wala na sila"

"Patay na po ?!" Gulat na tanong ni Jane.

"Nope. Baby pa lang daw ako sabi ng madre ng binigay ako sa ampunan."

"Ganun po ba nakakalungkot naman" Sabi ni April.

"Oo nga ate Ash. Eh mga friends po wala kayo ?"

Natigilan ako sa tanong ni Jane. Hindi ko alam kung bakit uminit agad amg ulo ko.

"Pwede ba tigilan niyo na kakatanong ? tss ayoko na kumain. Ligpitin niyo na lang yang pinagkainan natin."

Cold na sabi ko. Nanahimik naman sila at wala na akong pake dun. Dumiretso ako sa labas para bumili ng beer at yosi, pam pa tanggal ng stress sa dalawang yun.

Pagbalik ko sa bahay nakita ko silang nakatingin sa binili ko. Parang mukha silang concern. Whatever! i dont care about them. They're pissing me off.

Pumasok na ko sa kwarto at binuksan ang beer sabay tungga. Binuksan ko na rin yung isang kaha at kumuha ng isang stick at sinindihan.

Bakit nga ba kasi wala akong mga kaibigan ? Sa 20 years of existence sa mundong ito kahit isa wala ? Fuck my life ! I feel so lonely and miserable. Naiiyak ako kaso abnormal ako eh, ayaw lumabas ng mga luha ko. Ako ba talaga yung may problema kaya ganito ang buhay ko ? Imagine bata pa lang ako ayaw na sakin ng mga parents ko kaya ako binigay sa ampunan. Tangina talaga. Mga letse sila. Kung sana naramdaman ko ang may mga magulang na nag aaruga at nagmamahal sa akin edi sana hindi ako ganito. Puta ayoko na ...