Zeynep 18 yaşında genç bir kızdı ve artık evlilik zamanı gelmiş görücüler gelmeye başlamıştı ama zeynep evlenmek istemiyordu babası Zeynebin bu kararına saygı duyuyordu ama kızının mutlu huzurlu bir yuva kurmasını istiyordu hangi Baba istemez ki zeynep birini seviyordu hemde çok nereye gitse onu görüyordu yemek yerken yatarken sabah yataktan uyanır uyanmaz pencereye koşardı görmediği zaman çok mutsuz olurdu saatlerce pencerenin önünde onu bekler pencereden biran olsun ayrılmazdı bir gün zeynep ablasının yanına gitmek üzere evden ayrılır ve tamda sevdiği çocuğun evinin önünden geçerken karşı karşıya gelirler zeynep ilk önce biraz heyacanlanır onu görünce ama kendini toplar ve tamda arkasını dönüp giderken zeynep diye seslenir zeynebin kalbi ağzında atıyor içi içine sığmıyordu sevdiği adam kendisinin adını nerden biliyordu zeynep birkere bile Onunla konuşmamıştı uzaktan seviyordu onu yutkundu ve arkasına dönüp banamı dedin diye sordu burda adı zeynep olan başka biri yok dedi çocuk ve Zeynebin yanına gidip elini tuttu zeynep ne olduğunu anlamamıştı bile artık nefes almıyor du kalbi okadar hızlı atıyordu ki heran durucakmış gibiydi çocuk Zeynebin kulağına eğilerek usulca fısıldadı sen benim kaderimsin alnıma yazılan kaderim helalimsin zeynep artık dünyadan uzaklaşmış ve sevdiği adamın gözlerinde kaybolmuştu o an hiç bitmesin istedi sevdiği adamın gözlerine ömrünün sonuna kadar bakabilir öylece kalabilirdi zeynep bian silkelenip kendine geldi ve ben ben şey derken kekeliyordu tam o anda çocuk seni seviyorum dedi zeynep o an bende seni dedi ve ordan koşarak uzaklaştı ablasının yanına gidip olan biteni anlattı zeynep ablasına anlatmıştı herşeyi ablasıda biliyordu Zeynebin onu sevdiğini zeynep ablasının yanında oturup dertleştik ten sonra eve gitti ağzı kulaklarındaydı çok mutluydu çok mutluluğu kelimelerle ifadesi yoktu çok seviyordu onu evin önüne çıktı elinde kahvesi bir yandan kahvesini yudumluyor bir yandan da onu düşünüyordu tam o sırada korna sesiyle ilkildi gidip baktığında onu gördü evet gelmişti onu görmek için gelmişti baktı ve gülümsedi ama babasının onu görmesinden korkuyordu Çünkü babası onu hiç sevmezdi neden sevmediğini bilmiyordu zeynep ama sevmiyordu işte eliyle git diye işaret etti tam o sırada babası geldi ama zeynep bir şekilde babasını uzaklaştırdı zeynep daha sonra çıkıp baktığında gitmişti derin bir nefes aldı
