Dromen Zijn Bedrog

Een nieuwe dag

Ik kijk in de spiegel. Het is alsof ik recht in de ogen van een spook kijk. Ik zie spierwit, me ogen staren levenloos voor zich uit en de wallen zitten zowat tot op mijn wangen. Slecht. Ik zie er slecht uit. Maar ik heb het aan mezelf te danken. Elke avond lig ik tot vier uur 's nachts verhalen te lezen op Wattpad. Het is zo verslavend! Ze slepen me mee in totaal andere wereld en voor heel even voel ik me echt de persoon in kwestie. Heel even kan ik iemand anders zijn.

Mijn haar is vet, maar ik heb geen zin om het te wassen. Dus doe ik het maar in een hoge paardenstaart. Ik probeer me wallen bij te werken met wat make-up, maar veel helpt het niet. De donker blauwe kringen zijn nog overduidelijk zichtbaar. Ik pak één van me vele jeans uit te kast en wurm me er in. Het eerste wat ik zie liggen is een gele sweater, dus pak ik deze uit de kast en laat hem over mijn hoofd zakken. Ik pak mijn tas en loop naar beneden.

"Shit"

Het is al acht uur geweest. Dan maar geen ontbijt denk ik bij mezelf. Ik trek me zwarte All Stars aan en pak snel me fiets.

Ik trap zo hard als ik kan, maar elke keer raak ik weer buiten adem. Als ik op het schoolplein aankom gaat net de eerste bel. Ik zet me fiets op de eerste de beste plaats en ren zo hard als ik kan naar binnen. Ik heb het eerste uur Nederlands dus helaas moet ik ook nog eens twee trappen omhoog. Hijgend klop ik op de deur van het lokaal.

"Binnen"

"Zo en waar kom jij zo laat vandaan, Mevrouw De Jong? Vraagt Mr. v. Buren met een licht geïrriteerde stem

"Uhmm..ik..ikk" mompel ik

"Dat dacht ik al. Ga maar snel zitten, we waren net begonnen"

Ik plof om mijn stoel naast die van Sanne. We kennen elkaar al best lang en we zijn dan ook erg close!

"Wat ben je vroeg vandaag!" Zegt ze sarcastisch.

Ik lach zachtjes en pak dan mijn Nederlands voor me.

Een nieuwe dag is weer begonnen..