"Sorry"

Pt.1.

႐ွင္ ႀကိဳးဆြဲရာကမ့ဲ ႐ုပ္ေသး႐ုပ္လို
ကြၽန္မက ႐ွင့္ကိုမခ်စ္ဘူးတ့ဲလား....။
တစ္ခါတစ္ေလက် ႐ွင့္ႏႈတ္ခမ္းကေန
မျဖစ္ႏိုင္တာေတြထြက္လာသား...။

_SORRY_

ညအခ်ိန္...Cafeတစ္ဆိုင္မွာ...လူႏွစ္ေယာက္...
တစ္ေယာက္က All Black...ဦးထုပ္ကိုခပ္ေမာက္ေမာက္ေဆာင္းထားၿပီး Maskဝတ္ထားဧ။္ ။ ေနာက္တစ္ေယာက္က... ကြၽန္မ....
ဟုတ္တာေပါ့...သူန႔ဲကြၽန္မ...
ကြၽန္မအရမ္းခ်စ္ရပါေသာ သူန႔ဲကြၽန္မ...
Superstarျဖစ္တ့ဲသူ...JeonJungKook...
အေတာ္ၾကာတ့ဲအထိတိတ္ဆိတ္မႈကေနရာယူေနခ်ိန္...ခ်ိဳသာေသာသူ႔ရဲအသံ...ကတိတ္ဆိတ္မႈကို ၿဖိဳခြဲခ့ဲတယ္...ၿပီးေတာ့ဘယ္သူမွမၾကားတ့ဲကြၽန္မရင္ထဲကႏွလံုးသားကြဲေၾကသံ...

JK:NaBi-ahh
NB:ကြၽန္မတို႔လမ္းခြဲရေအာင္...
JK:Hak!

သူ...ကြၽန္မထင္သလိုမဟုတ္ဘူး...သူ အ့ံဩသည့္အရိပ္အေယာက္မေတြ႔ရဘဲ ဟက္ခနဲ ရယ္သံတစ္ခု...ထို႔ေနာက္ ကြၽန္မႏွလံုးသားကိုအစိမ္းလိုက္ခြဲတ့ဲစကားမ်ား...

JK:မင္းလည္းငါ့ကိုနားမလည္ဘူးပဲ...ေအးေလ...မင္းလည္း ဂ႐ုစိုက္မႈအျပည့္အဝေပးတတ္တ့ဲေယာက်ၤားမ်ိဳးကိုပဲ ခ်စ္မွာေပါ့...ငါလိုမဟုတ္တ့ဲသူမ်ိဳးကို...

မဟုတ္ရပါဘူး...

JK:မင္းကထြက္သြားခ်င္မွေတာ့ ထြက္သြားပါ...

အ့ဲလိုမေျပာပါန႔ဲ...

JK:ငါမတားပါဘူး

မဟုတ္ဘူး တားပါ...

JK:ဒီအေတာအတြင္း ကိစၥေတြအတြက္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္...

မသြားပါန႔ဲ...ေက်းဇူးျပဳ၍...
ကြၽန္မ ထားၿပီးထြက္သြားေသာသူ...။
သူမမွားပါဘူး...ကြၽန္မပဲသူ႔ကိုထြက္သြားခိုင္းတာပဲမဟုတ္လား...။
အရမ္းခ်စ္တတ္ေတာ့ အရမ္းနာက်င္ရတယ္တ့ဲ...။ကြၽန္မေလ ထိုေနရာမွာပဲ ေခါင္းငံုကာ ႐ိႈက္ငိုေနမိတယ္...ခဏအၾကာေတာ့...