❃
Kafamı her yastığa koydugumda o tatlı yuzunu o muhtesem gozlerini ve entellektuel davranislari geliyor gozumun onune. Diger tarafa donuyorum, muzik sozleri geliyor aklima. Sanki her sozde onu anlatiyor. En sonunda tavana bakıyorum. Bir siluet geliyor, gozlerimi kapayinca gidiyor, aklimdan 1 saniyeligine ciksa bile gozumun onunden gitmiyor.
Aşk dedikleri bu mudur gercekten? Bulunana kadar kaybolmak midir acaba?
Her gun her saniye, bikmadan usanmadan bir kisi icin, ileride muhtesem bir seye donesebilecek hayatini mahvetmek midir gercekten?
Belki de aşk? onun icin her seyinden vazgecebilmektir.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Let's get lost until we're found~
Romance"Sensiz hayata tutunamıyorum, acı bir sey biliyorum. Yapamıyorum. Her şarkının icinde bir tutam senden var sanki..."dedi uzgunce Telefonunu eline aldı, yatagina oturdu. Gozlerini kapatti, dusunmeye basladi. Kaybolmustu. Ama yalnız degildi...
