Wilton University: A Rule Is A Rule [Completed]

Chapter 51

Wilton University

Kung saan nag-simula lahat. I will not regret everything. Masaya kong nakikila si Trevor. The happiest moment in my life.

"You're crazy Charm." Saad ni Agape ng sabihin ko sakanya ang nangyaring pag-uusap namin ni Lara.

"She's right."

"She's crazy. Hindi ko alam kung bakit ka nakinig doon." Sabi niya habang halata na ang inis dito.

"Syempre hindi mo alam ang nangyari kay Trevor kasi nasa ibang bansa ka. Battling with your own pain. Wala siyang alam tungkol doon. Mas masakit pa pinagdaanan mo Charm. And do you think magiging masaya si Trevor sa desisyon mo ngayon? Of course not! Mas lalo mo lang siyang sinaktan." Napahilamos na lang ako sa mukha ko. I don't know.

"Katulad nga ng sinabi ni Lara kahit anong gawin niya pinagtatabuyan siya ni Trevor kaya sa tingin mo ba tatangapin siya nito with open arms? My gahd! Baka masuntok lang siya ni Trevor." Seriously? Nag poker face ako sakanya. Hindi naman yon ganon. OA nitong babaeng 'to.

"Pero tama pa rin siya. Hindi pwedeng babalik na lang ako ng ganon matapos ko siyang iwan ulit noon."

"Ang akin lang kasi Charm what if tuluyan na siyang mawala sayo? Kaya mo ba?"

Napayuko ako. Should i fight for him? Of course! Pero ang daming mga bagay na pumipigil sakin.

"You should try to fight for your love. Manalo oh matalo at least you try kasi baka sa huli malay mo. Worth it lahat." Dinig ko pang saad niya.

Minsan na kong kumapit sa konting pag-asa. Kay Dad. Kahit walang kasiguraduhan ang lahat noon. Sinubukan pa rin ni Mommy. She did everything at ako ang saksi doon.

If you love someone gagawin mo talaga ang lahat. Katulad ng ginawa ni Lara. Eh ako? Did i really do my best?  No. Lagi akong takot.

I'm always scared. Lagi. Lagi na lang na takbo palayo. Lagi na lang umaalis kaya tama bang lumaban pa?

Huminga ako ng malalim at tiningala ang eskwelahan sa harapan ko. Kung marunong lang siguro akong sumunod sa mga rule. Wala sana lahat 'to. Itong sakit but like what i said. I will not regret everything. Tama lang ang lahat and because of that i learned something in life.

Tatalikod na sana ako para magpatuloy sa paglalakad pero natigilan ako ng unti-unting bumukas ang gate.

Napaatras ako ng makita kung sino ang nakatayo dito.

Ang mga tingin na 'yon. Hindi mo alam kung ano ang gustong iparating.

"Can you explain what is happening?"

Ilang beses ko na siyang iniiwasan at sobrang hirap. Pero yun naman ang tama diba?

"I-I will set you free... Please be happy." Kasi ako sinusubakan ko ng maging masaya.

"Bullshvt! I will never be happy without you."

"P-Pero si Lara... Mahal ka niya---"

"Then, do you love me?" Natigilan ako at tumitig sakanyang mga mata. Pag sinabi ko bang oo. Magiging maayos na ang lahat?

"I don't d-deserve you Trevor. I-I don't deserve anything..."

"So you're fvcking telling me that you're leaving again? And you regret everything? What else? Pinaglalaruan mo ba ako?" Mabilis akong umiling. No. Humakbang ako palapit sakanya pero umatras siya. Napakagat ako sa ibabang labi ko.

"I lied that day. I will not regret everything. Open your eyes! I hurt you a lot! Bakit ka pa rin nabalik?"

"Because i love you! And i'm fighting for our fvcking love but you always choose to leave. Damn it!"

Ako ba dapat mag bukas ng mata ko? Lara can't make him happy and if i let him go now. Pano ko makakasigurado na magiging masaya nga siya? Sinubukan ko ulit na humakbang palapit sakanya.

"Stay there." Pigil niya sakin. Really huh.

"I'm sorry for everything. I hope you forgive me." I said with all of my heart.

"I will forgive you if you stay in my life."

This time i will fight. Sa pagkakataon na 'to gagawin ko ang lahat. Maybe that's the lesson. Fight even you lose or win because we didn't know baka sa huli worth it lahat.

"Then, can i stay in your life?" Kumunot ang noo niya at tinignan ako sa mata. Animo'y inoobserbahan kung totoo nga ang sinabi ko.

Muli akong humakbang.

"Stop. You're not allowed here. That's my rule."

Tumaas ang kilay ko. May nalilimutan ata siya?

"Can't you remember? I'm a rule breaker. So? Pano yan?"

"Okay then. You're not allowed to kiss me." Seriously?

Napatawa na lang ako.

"What? I though you're a rule breaker?"

I knew it. He want me to break that rule. Crazy. Magsasalita pa sana ako pero nagulat ako na siya na ang humila sakin at halikan.

I guess someone break his own rule?