Hurricane

°4

Gözlerimi açtım. Telefonu açıp saate baktım. 11. Hayır 11 mesaj vardı.

Anonim: sigara ne güzel şey.

Anonim:Yanıyor. Bende. Külleri yanıyor ve içine çekince sönüyor. Seni görmeden geçen günün sonunda benim sönmem gibi.

Anonim:Dumanı. Ah o duman.

Anonim:Ben işte o duman olmak isterdim.

Anonim:Narin ve seninle olmak isterdim.

Anonim:Ben seni istiyorum.

Anonim:En ince ayrıntına kadar izlemek istiyorum seni.

Anonim:Eskiden okulda görüyordum seni. Sen bakardın bana ama. Benim seni izlediğim gibi hep başkasını izlerdin.

Anonim:Gittin. Bende geldim yanına. 1 yılım seni tanımakla 1 yılım seni çıkışlarda izlemekle geçti. Sonra bekledim geliceksin sonuçta diye.

Anonim:Geldin. Ama bana diil.

Anonim:Beni mutlu ettin. Sıra bende güzelim:)

Bir cevap vermem lazım. Uğraşıyordu. Ama boşaydı. Beni asla mutlu edemezdi.

My Moonlight: Aynı okuldaydık.

My Moonlight: Son sınıftın. Doğru muyum?

Anonim:Nereden anladın diye sormayacağım. Akıllı kızsın.

Anında çevrimiçi olmuş ve bana yazmıştı. Cidden nasıl biri bu gizli kişi?

My Moonlight:Hayret? Sen son sınıfken ben dokuzdum. O kadar ilgi çektiğimi sanmıyorum.

Anonim:Sen öyle san. Okulun ilk haftası gördüm seni. Kantindeydin. O küçük halinle aradan çıkmıştın. Bide üstüne yanındaki arkadaşlarını azarlamıştı. (Görüldü)

Güldüm. Çünkü hatırlamıştım. Sonra yine yüzüm düştü. O bahsettiği kişilerden hala iğreniyorum. Konuşmadan çıktım ve aç olmamama rağmen Bi kaç bişi yedim. Odama geri çıktığımda saatin 1 olduğunu fark ettim. Müzik açmak istiyorum. ^ yere çöktüm ve kutudan bir sigara paketi aldım. Olanlar aklımdan çıkmıyordu. 2 sene geçti neden hala herşey dün yaşanmış gibi? Neden hala geçmiyor?

My Moonlight: benden vazgeç. Gözlerini aç ve sevicek başka birini ara. Üzgün değilim.