Chapter 17: Pictures

20 11 0
                                    


Arianne's POV

Boring sa bahay kaya mag gagala ako. Diko muna isasama si Shaira gusto ko mapagisa. Naisip kong maggala kung saan saan. Naglakad lakad ako. Pero mas naisip kong tumambay nalang sa Park. Pagpunta ko ng Park wala manlang tao dun. Pero may isang lalaking halatang problemado kase nag iinom. Nilapitan ko ng dahan dahan kase parang familiar sya. At ng lapitan ko na. Nakilala ko na.

Agad akong umupo sa tabi nya. Nilingon nya ako agad. "Hi." Agad naman syang ngumiti at sumagot. "Hello." Para syang ewan. Mokong talaga to ano kayang problema. "Problema mo?" Tanong ko sakanya habang nakatingala ako sa mga Bituin. "Wala, trip ko lang uminom." Washu! Nagdahilan pa halata namang meron ee. "Ano ngaa!" Niyakap nyako. Nagulat ako. Naramdaman kong pumatak yung luha nya sa balikat ko. Niyakap ko rin sya. Mukha talagang may mali sakanya ee. Pero hinaplos ko nalang yung ulo at likod nya. Sobrang napapaghigpit sya ng yakap sakin.

"Arianne, bakit ganun. May mali ba sakin?" Tanong nya habang umiiyak sa balikat ko. Hinawakan ko yung mukha nya. Yung dalawang pisngi nya "Stijn Wala."

"Pero bakit ako nalang palagi yung mali bakit kahit kelan di nya ako hayaang sumaya?" Umiyak sya lalo at wala akong nagawa kundi yakapin. Natural lang siguro na mas Emotionally sya. Lasing kase ee. Ganun talaga.

Ilang saglit lang din at hinatid ko sya sa kotche nya. Ako ang nagmaneho para sakanya. "Ayokong umuwi pls. Iuwi moko sa bahay ko." Pagmamakaawa nya sakin habang binubuksan ko yung starter nung kotche nya. "Diko alam yung bahay na sinasabi mo. Ituro mo sakin. Dika pwede magmaneho ee." Ginuide nya naman ako sa pagmamaneho kaya agad din naman kaming nakarating.

Ang bigat nya. Binuhat ko sya papasok sa bahay nya daw. Ewan ba kung totoo lasing kase ee. Sana nga bahay nya to. Baka lasing lang ee. Pinasok ko sya sa kwarto nya. Nung patayo nako hinatak nya yung kamay ko. "Wag mokong iwan, alagaan moko." Napaupo nalang ako at nag antay na makatulog sya. Nagtext ako kay Mom na hindi muna ako uuwi dahil kay Stijn. Pumayag naman si Mom basta mag iingat lang daw ako.

Nagpalit ako ng damit dahil parang ewan ang suot ko kung ipantutulog ko. Naghanap ako ng T-shirt na medyo okay sakin. Yung hindi ako mukhang nilunok. Paghatak ko ng damit na kinuha ko. May nahulog na isang litrato. Litrato nilang dalawa ni Bea. Kumirot nanaman yung Puso ko Stijn. Naalala ko nanaman yung gabing hinalikan ka nya na halos sampung taon kayong di nagkita.

Stijn ipaglalaban paba kita? O baka naman kase mahal mo pa talaga sya kaya dimo pinigilan yung halik nya. Nagbihis ako ng damit na kinuha ko sa cabinet nya. Umupo ako at naglatag sa sahig. "Umakyat ka dito, dito yung tulugan di sa sahig." Walang hiya. Kahit kelan talaga rong taong to ee. "Alangan tumabi ako sayo! Ambaho kaya ng hinanga mo amoy alak!" Nginitian nyako habang nakadapa sya. "Edi wag mong amuyin sinabi ko bang amuyin moko tatabi kalang naman." Aysh! Wala talaga syang cooommmooonn! Tumayo ako agad at tumabi sakanya. Natawa ako sa sarili ko. Ang OA ko wala naman palang amoy. Mas nangingibabaw yung pabango nya.

"Stijn!" Lumingon sya sakin sabay taas ng kilay. "Bakit?" Nakakahiyang itanong ee. Pero di ako makakatulog ng walang unan na tinatandayan.

"Ahm, kase ano. May unan kapa bang extra?" Nagtataka sya sa tanong ko. "Wala na ee? Bakit dika makatulog? Ako nalang gawin mong unan." Sabay tawa nya ng nakakainis.

"Wag nalang pala." Tumalikod ako at pinilit matulog. Hayst ang hirap talaga. Humarap ulit ako sakanya sinilip ko kung tulog na. No choice ako ee. Gagawin ko syang unan. Nung makita kong nakapikit na. Niyakap ko sya habang nakatalikod sakin. Wala kase akong unan ee. Pagyakap ko bigla nyang hinigpitan yung yakap ko. Hinatak nya yung kamay ko. Hindi ko na tinggal di naman ako naiilang ee. Alam ko namang walang masamang binabalak si Stijn kase mataas respeto nya sa Babae. Ilang minuto lang din ang lumipas nakatulog nadin ako.

Paggising ko. Natutulog parin sya. Nakaharap sya sakin at nakayap na. Di ako makahinga sa bigat ng paa nya. Tapos parang mamatay nako sa higpit ng yakap nya. Dahan dahan kong binaba yung paa nya sumunod naman yung kamay nya.

"Nakatayo rin sa wakas. Makapag hilamos na nga." Demeretcho ko sa Cr. Naghilamos agad ako. Pagtapos kong maghilamos sumilip ako sa Kusina nya. Puro manok at baboy lang walang sahog. Ano kayang kakainin namin. Lumabas ako para silipin yung kotche nya sa likod. Maraming pagkain. Siguro nag grocery sya. "Ano kayang problema" ng lalaking to. Lahat ng pagkain sa kotche nya binit bit ko at nilagay sa ref. Yung iba pa nga ee. Puro ulam. Yung iba puro alak.

"Hayst talaga tong lalaking to ee. Try ngang mapagbawalan tong uminom." Kinuha ko yung baboy sa ref at kinuha yung mga sahog na binili nya. Dahil may siling green sya nagsinigang ako.

"Tagal nya magising." Dahil pinapakuluan ko palang yung baboy nangealam ako sa gamit nya na nasa taas ng Ref. Kinuha ko yung box at binuksan. Pagbukas ko. Puro pictures nila ni Bea. Ouch naman Arianne napaka pakelamera mo kase e.

Nakita ko dun yung Bracelet na may pangalan nilang dalawa. Yung mga remembrance siguro ni Bea sakanya. Meron pa ngang letter dun ee. Sinubukan kong buksan pero nung nabasa ko diko kinayang di umiyak. Normal lang to. Mahal ko lang talaga kase sya kaya kahit past na parang may posibilidad na maging sila pa.

The OneWhere stories live. Discover now