18 ocak 2018;Bembeyaz evimizin simsiyah gökyüzü tarafından karanlıkla kuşatılmış balkonunda öylece oturmuş insanları izliyordum.Burnum soğuktan kızarmış,simsiyah gözlerim akmakla akmamak arasında esir düşmüş gözyaşlarımı elinde tutmak istercesine kısılmıştı.Sokak lambaları az çok yanıyordu,soğuk bir kış gecesinde olmamıza rağmen üşüyen sadece içimdi.Düşünmemeye çalışıyordum düşünürsem aklıma kaçıracağıma hiç şüphem yoktu çünkü.2 yıl önce olanları.Evet bu gün olanların üstünden tam 2 yıl geçti ve ben unutmaya çalıştıkça delirdiğimi hissediyordum.
