Bu akşam sabah başladığım kitabı bitirdim . Kitabı bitirince Naz' ın odasına girdim herzamanki gibi ders çalışıyodu.
"Ginemi ders çalışıyorsun ?"
"Evet " Dedi Naz
"Bikere de kaldır şu kafanı kitabtan "
"Önümüzde sınav var bikere de sen koy şu kafanı kitaba "
"Annem gibi konuşma "
" Su' dan haber varmı ?"
"Yok "
"Bi arasana "
"Tamam "
Su ' yu aramak için telefonu elime aldım telefondan Su 'yun ismini bularak aradım .
"Alo"
"Alo "dedi Su
"Saatin kaç oldunun farkındamısın?"
"Evet nolmuş? "
Sinirden elimi yumruk yapmış sıkıyodum .
"Ne? Annem eve gelince nolcanı biliyosun "
"Üf !geliyorum"
"Çabuk ol "
Ellerim mos mor olmuştu yumruk sıkmaktan.
"Noldu ? Nededi? " dedi Naz
"Diklendi. Herzamanki Su işte gelir birazdan "
" iyi "
"Babamın yanına gidiyorum sende gel"
"Tamam mola vermiş olurum "
Aşağı indik annem aşağıdaydı .
"Anne !"
"Naber kızlar."
"İyi" Dedi Naz
Konuşurken hafiften beni dürtüyordu.
"Su nerde?" Dedi annem
Babam gözümüze bakıyordu kapı zili çaldı . Gelen Su idi . Babam Su'yu arkasına aldı annem şaşkınlıkla bakıyordu .
"Sen bu saate evemi geliyosun?"
"E - V - E- T "
" Çık yukarı !"
Yavaş adımlarla odasına doğru ilerledi . Su yandı annem Su ya çok ağır ceza vercek. Annem arkasından hızlıca yukarıya çıkıyordu .
"Elif bir şey yapma " Dedi babam
Annem hafifçe kafasını salladı .Bir süre annem bağırdı . Sonra kapıyı hızla çarptı .
"Nededin? "
"Gerekeni yaptım. "
"Naptın?"
"İki gün dışarı çıkmıcak. Kızlar sizde şimdi odasına girmeyin!"
İkimizde kafamızı salladık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZOR HAYAT
Teen FictionBazı insanlar göründüğü gibi olmuyor. Hayata anne dedimiz insanlar bile çok ufak şeylerde hayatımızı mahvetiyor.