Nothing Like Us |Seulrene|

First Meeting

Irene's POV
Andito ako ngayon sa bahay namin ni---sa bahay ko pala. Kagagaling ko lang sa photoshoot at syempre, chill chill lang ako rito ngayon.

Pero 'di ko pa rin mapigilang hindi isipin 'yung dalawang staff kanina. Kaloka napakadramatic ng first meeting nila. Kasi naman...

FLASHBACK
I was just waiting for my stylist to finish my make up when something caught my attention.

'Yung girl na staff dito (bagong intern siya, actually) ay para bang hirap na hirap, as in hirap na hirap na hirap sa mga bitbit niya. Meanwhile, meron namang boy na staff din yata (manager yata nung ka-model ko?) ang nagmamadali habang may kausap sa phone.

At boom! Nagkabanggaan sila. So, 'yung mga dala ni ate girl ay naglaglagan. E 'di nagulat naman si koya.

Sabi pa niya, habang pinupulot ang mga bagay-bagay:
Ay! Sorry miss. Okay ka lang?

At eto namang si ate, nakatulala lang. Love at first sight? Lol!

Miss?
Tanong ulit nito matapos mapulot lahat tsaka tumayo.

Natauhan naman si ate girl at tumayo na rin:
A, oo. Sorry. Salamat nga pala.

Hiyang-hiya ang boses niya at akmang kukunin ang mga bitbit niya kanina kay koya.

Pero, iniiwas ito ni koya at sinabing:
Hindi, okay lang. 'Di rin naman ako nakatingin e. Tulungan na kita rito. Tara?

At 'yun, umalis silang magkasama na para bang mga teenagers kung makapagpabebe.

Ito namang si koya, nakalimot yata na may kinakausap siya sa phone niya at talagang pasulyap-sulyap pa kay ate girl.

Sus! If I know, bukas makalawa...sila na. Kaloka ha!

if i know, selos ka lang kasi may naaalala ka

kahit sa flashbacks e paepal ka talaga, e 'no!?

bakit ba lagi ka na lang..?

END OF FLASHBACK

-

Panira talaga 'yung taong 'yun kahit kailan. Nagkukuwento ako e! Bwisit sa buhay!

sorry ha?

aba talaga lang!

leche talaga

aba at nileleche-leche mo na ako ngayon!?

oo nga sabi ko nga, magkuwento ka na lang ulit.

-

Pero seriously, kahit gaano pa kadramatic 'yung una nilang pagkakakilala...wala pa rin 'yun nung una kitang nakita.

FLASHBACK
Pinapatawag daw ako nila boss kaya eto ako ngayon, papunta sa opisina niya.

Close naman kasi talaga kami ni Kyungsoo at tsaka ni Kai. Mga kababata ko 'yung mga 'yun e. Pero sino ba'ng mag-aakala na kaming tatlo ay lalaking ganito?

Sila ang may-ari ng nightclub na 'to. At dahil nga walang-wala na akong mapuntahan, kahit nga rin labag sa loob nilang dalawa ay ito ang tanging trabaho na nai-offer nila sa akin.

Wala e. Gan'to kasaklap sa 'kin si life. Pero hayaan na natin 'yan. Kung ito ba talaga ang kapalaran ko, why not? Pero syempre 'di ba? Mas better nga naman kung 'di ganito.

O, btw...andito na nga pala ako sa labas ng office nung dalawang baklita. Kumatok ako pero walang tumugon. Ni "Come in." nga o "Pasok." wala e.

So, nag-lean na lang ako sa pinto para i-check kung may ginagawa na bang kababalaghan 'yung dalawa.