KAYIP LİSELİ

Tanıtım (sil baştan )

Hayatımın 17 'sinde ne de macera yaşamıştım oysaki buna hazır bile değildim şimdi ise sessizlik ile birleştirdim bedenimi çünkü bu yaşananlardan sonra epey ihtiyacım vardı...

Her zaman ki sabahlardan birine daha gözümü açmıştım yine. Yataktan kalkmak ölüm gibi, gelsede söylene, söylene kalktım. Annem beni uyandırmazdı üstene birde, alrm kurmama izin vermez, kızardı neymiş efendim 'kendim sorumluluk sahibi olmalıymışım kontrol bendeymis' ya madem bende bu kontrol be kadın niye herşeyime karışıyor bak yine sinirlendim aynanın karşısına geçip yüzüme baktım ve gülümsedim kendi kedime gülüp eğlenirdim böyle zamanlarda huyum kurusun şen şaklak biriyimdir. Odamdan çıkıp mutfağa geçtim ağzıma iki zeytin attım sabah kahvaltısıni ne sever nede ederdim alışkanlık işte.Annem ortalıklarda yoktu nerdeydiki neyse odama gidip okul formamı giydim. Çantamı koluma takıp aynadan kendimi süzdüm okul eteğini fazla kısaltığımı anlayınca onu biraz daha indirdim ve işte hazırdım odamdan çıktım ama annem hala yoktu para vermemek için yeni taktik heralde diye düşünürken bir iki ses duydum yatak odasından doğru geliyordu net duyabilmek için biraz yaklaştım kapıya doğru annem ile babam tartışıyordu iyide neden ki fakir ama mutlu gibi bir aileydik biz çekirdek aile denilen türden babam 'bilmek hakkı ' deyince annem 'bunaca yıl niye sustun be adam o zaman sen vicdan yaptın diye ben bu düzeni bozmam ' dedi ne düzeni taşınıyormuyduk ki neydi konu ne vicdanı anlamadım taki babamın bu cümlesine kadar ' o kız gerçek ailesini bilmeli biz ona zaten rahat bir hayat yaşatamadık bari geleceği iyi olsun neden anlamak istemiyorsun kadın ' şu an okyanus içinde boğuluryorum ne demek di bu ben ben ya ben kızları üvey evlatmıydım ama bu olamaz yani imkansız dı annem 'bu konu kapanmıştır 'dedi ve kapıyı açti tam karşında dimdik durdum hayatım boyunca ilk kez belkide, gözleri büyüdü sonra arkasında babam belirdi gözlerim dolmuştu hatta taşmışti oysa o kadar da tutmaya çalıştım akmasın diye hala susuyorlardı yıllarca yaptıkları gibi yine yeniden sustular gözümün içine baka baka bu oyunu annem bozdu "ne duydun ?" Bumuydu kızım yanlış anladın inkar etme falan beklerken duyduğum şeyin karşısında şok oldum " Ne mi duydum öyle mi ne !!" İlk kez bu evde sesimi yükseltiyorum babamın yüzündeki üzüntü içimde bir şeyler kırpırdamasına sebeb olurken annemin yüzündeki umursamamazlık beni delirtiyordu babam " kızım yanlış anladın sen biz öyl..." derken annem sözünü kesti "Bırak fatih ne anlarsa anlasın doğru duydun sen bizim kızımız falan değilsin çok meraklıysan git gerçek ailene senden utanan seni çöp gibi bir kenera fırlatan ailene koş koş hadi hiç durama" beynim durdu ailem bildiğim insanların gerçek evlatları olmadığıma mı kızayım yoksa beni istemeyen gerçek ailememi benim kıyametim bugün kopmuştu tam da şu anda bir cevap dahi vermeden evden çıktım yürüdüm yürüdüm ama yolumun bir sonu yoktu ama ben pes etmedim yürüdüm belki şimdi düşmüştüm ama kalkacaktım ama... Ne yapacaktım şimdi kime nereye gidecektim en iyisi eve geri dönmekti aynen öyle yapmalıydım gerçeği öğrenmeli ailemin kim olduğunu bulmalıydım . Kendi anahtarım ile kapıyı açtım içeri girdim girmesine de bunlar kimdi iki üç tane adam babam beni görünce gözleri doldu ve " gel kızım otur bir konuşalım seninle" dedi annem yoktu ortada, hala onlara anne baba diyordum ne kadar aptalım .Zaman kaybetmeden koltuğa oturdum söze başlayan karşımda oturan takım elbiseli adam oldu "açelya hanım ben kayahan ailesinin avukatı ibrahim yıldız aileniz sizin varlığınızı yeni öğrendi ve sizi yanında görmek istiyorlar isterseniz evinizle vedalaşın yarın sabah sizi aldıralım yada hemen şimdi sizi ailenize getireyim " gözlerim babama döndü ayağa kalktı ve ellerini omzuma koydu "git kızım git biz hep buradayız belki bize ve o ailene kızıyorsun ama dinle onları gerçeği anlatırlar sana " babama ne kadar kızsamda sarıldım ve çantamı koluma takıp avukata döndüm "gidelim " dedim " buyrun önden açelya hanım " dedi ve beraber dışarı çıkıp arabaya bindik camdan dışarıyı izliyordum severdim bunu yapmayı huzur verirdi bana ama şimdi o huzur da gitti aldılar arabanın durduğunu fark edince kapıyı açıp indim epeyce lüks bir yerdi bu kadar zengindiniz madem anlayamıyorum ben ya bir fazla benmiydim çok mu yük oldum bunları onlara söyleyecektim bağıra bağıra içimde ki kini boşaltacaktım artık birine hemde hak edene kapıya ilerledik iki tane bayan vardı beyaz gömlek siyah etek evin hizmetlisi olduğunu belli ediyordu "hoşgeldiniz açelya hanım " gülümsedim yanında ki biraz daha sıcak davranak yanımıza gelip yüzümü okşadı " bu güzellik aynı aynı annene benziyorsun " yutkundum yıllarca arkadaşlarım anne kızlı gezer uyumlu giyinirlerdi ben anneme bu konuda ısrar ettiğimde sen bana benzemiyorsun boşver derdi meğersem burada benzediğim bir biyolojik annem var. hazırım hazırım o konuşan eliyle kapıdan yol gösterince hep beraber içeri girdik .Normalde de zenginlere özenen fakirlerden değildim benim için sadet huzur önemli ama hiç bir zaman olmadı .Altın kaplama gibiydi koridor boyunca ilerledik şu an tek sinirlenmem gereken konu şu koca eve beni sığdıramadıkları belkide bunu şimdi dillendirecektim salonda oturan bir erkek ve bir kadın bizi görünce ayağa kalktılar bu kadın bana benziyordu gözlerime direnemiyordum artık ha aktı ha akıcak yaklaştı bana doğru yine yine yaklaşti ve sarıldı "seenn sen gerçeksin gerçekten buradasın yaa inanmıyorum yaşıyorsun kızım yavrummm allahım şükürler olsun sana" ağlaya ağlaya konuştu ama içim acımadı hayır yıllarca karınca dahi incitemeyen bu vicdan artık akıllanmışti ben büyümüştüm bir gün de hemde kendimi geri çektim "Kızım demek bu kadar kolay mı? Nasıl dokunur bana birde sayılırsınız neden ha neden her mobilyaları soktunuz da bu eve benim bedenim mi fazla geldi ne ha nee cevap verin " ağlıyordum hıçkıra hıçkıra o kadın cevap vermek için ağzını açtıki lafı ağzına tıkadım "susun yada yıllarca sustuğunuz gibi şimdi de susun ben sizi dinlemek istemiyorum " bunları hak edecek oysaki bir şey de yapmadım o adam ilk kez konuştu " Tamam haklısın sana oda hazırlattık git dinlen ne istersen söyle yapsınlar yad-" sözünü kestim "ben aslında bir şey istiyorum ya sizden ama " o kadın hevesli bir şekilde "tabiki ne istersen söyle yeter ki" hızlıca cevap verdim " Bana geçmişimin yalan olmadığıni,bir hiç olmadığımı kullanılmış , dışlanmış bir hayat yaşamadığımi söyleyin ben diyorum kendi kendime ama ikna olamıyorum nedense belki GERÇEK AİLEM söyleyince inanırım " dememle gözlerinde ki acıyı gördüm ama bu beni soğutmuyordu o konuştu biyolojik babam " eda hanım açelya hanımı odasına kadar eşlik edin" dedi hanım tabi kızım demesi saçma olurdu eda denilen kadının peşin den gittim bir kat çıkmıştık sonra sağa döndük bir odanın kapısını açtı ve "buyrun " dedi dediği gibi yapıp içeri girdim ve onun girmesine izin vermeden kapıyı yüzüne kapatıp kitledim buna pişman olsamda dik duracaktım kararımdan ödün veremedim çantayı yere atıp birde kendimi de yatağa atıp gözlerimi yumdum...