You Are

1: Offer

Offer

Garnet

Kasalukuyan akong naglalakad papunta sa classroom. Malamang at hinihintay na 'ko ni Snow. Bessy ko. Gara naman kasi ni ate! Late tuloy ako. Pero hayaan mo na. Kesa naman lamukin ako habang flag ceremony. Tsk.

Nakarating na ako sa classroom at binuksan ang back door. Mas pinili ko ang back door para hindi nakakahiya.

"Good morning ma'am!" Sabi ko sabay ngiti dahilan para taasan ako ng striktong matabang gurong 'to

"Why are you late miss Garnet Symphony Declafera? Tanong ni ma'am. Ay talagang binuo yung pangalan ko ah! Pwede naman Declafera na lang, sipag ni ma'am ah!

"Yung ate ko po kasi nagpatulong mag-alaga ng mga junakis niya. That's all thank you." Sabi ko at umupo sa proper seat ko. Nakita ko naman ang pag-irap ng matabang guro namin. Tsk. Kala mo naman ikinapayat niya yun. Hay nako!

At eto nanaman ang panibagong araw ko na kasama ang lalaking akala mo tinahi ang bibig at hindi nagsasalita. Si John Benedict Reezzer or should I call JB.

Kapag kinausap mo siya ang sungit naman. Pogi sana eh, matangkad, maputi , matalino at talented, maganda din sana ang boses kaya lang hindi talaga nagsasalita. Di ko nga alam paano naging top one yan eh.

*~~~~*~~~~*

"Bakit ka nga late kanina Garnet?"tanong ni Snow pagtapos ng klase

"Kulet. Totoo nga na nagpatulong si ate sa'kin. Naghiwalay kasi sila ng asawa niya kagabi, kaya ayun, si Margaret iyak ng iyak eh, hinatid niya pa sa school pareho, tas yung three months old iniwan sa'kin. Bwiset nga eh." Sabi ko

"Ba't di ka na lang kasi mag dorm? Since may dorm naman ang school at wala akong ka-roommate, ikaw na lang." Sabi niya naman

"Eh hindi ko naman pwedeng iwan si ate. Siya na nga lang mag-isa iiwan ko pa." Sagot ko "McDo tayo. Lika."

"Teka, hintayin mo ko sa guard house may kukunin lang ako sa dorm." Sabi niya sabay takbo papuntang dorm niya. Naglakad naman ako papuntang guard house.

Bago ka makapuntang guard house, may locker room, at sa likod nun, bodega. Nag locker muna ako dahil sa quiz bukas. Pero may naririnig akong kaluskos sa bodega. Ano yun? Multo? Pero dahil curious ako, pumunta ako sa bodega at binuksan ang pinto. Pero hindi multo ang nakita ko. Tao na may hawak na maliit na bubog at nakatapat sa kanyang pulso. Maglalaslas siya. Si JB.

Pero huli na ako. Pag bukas ko ay nakita niya ako at naglaslas siya. Lumabas ako at nagpunta ng guard house at humingi ng tulong.

*~~~~*~~~~*

Na sa ospital kami ngayon ni Snow at hinihintay ang magulang ni JB.

Ayos na naman ang lagay ni JB, hindi kalaliman ang sugat pero hindi pa siya nagigising. Hindi na kami pumasok sa kwarto niya at sa labas na lamang.

"Bessy, bili muna ako pagkain sa baba. Gutom na is me eh." Sabi niya at tumango ako at bumaba siya

Bakit kaya naisipan ni JB magpakamatay? Depress kaya siya? Kung ganon ba, pareho kami ng pinagdaraanan? Pero kasi ako, nai-isip kong magpakamatay pero iniisip ko si ate at yung mga pamangkin ko, at yung pangarap ko. Siguro masyado na siyang nahihirapan.