If Tomorrow Never Comes #Wattys2018

Chapter 5 The Play

After more than a year 🕒 😱 sorry hindi na ako nakapag-update ng story na 'to. So tagal na, pero promise tatapusin ko 'to. Busy sa work at travel. Yung iba siguro sa mga readers ko dito may mga boyfriend na, pero yung story ko hindi pa rin tapos. 😅 Heto na muna mga loves. 😅 dahan dahan na muna nating bigyan ng hustisya ang mga characters dito - a short update at hindi pa tapos . .

Push natin yung pagbabasa. Enjoy loves! See you around.

Ang pagpapatuloy. . 📖📱

☆FairyLullieRainbow 💋❤

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

Are you wondering kung bakit alam ng parents niya na "guy" yung e me-meet niya? Hey loves! They knew it. Our parents know our actions, hindi man natin nahahalata pero minamatyagan tayo ng mga magulang natin. Do you know the so-called "parents instinct"? They have this gift (as if maybe gift) to sense, they have this psycho abilities loves, or the one they say na, "papunta ka pa lang, pabalik na kami" thing. Hahahaha

So, let's just dive in sa another chapter ng nobelang ito. Sana patuloy kayong mag enjoy sa pagbabasa.

Let me know your thoughts and reactions in the comment section below. Thanks everyone!

Here you go loves! ❤

☆FairyLullieRainbow 💋❤

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

At Monet's Café

(Monet pronounce as Moné, silent T. )

"Maybe she's on her way. I'll just wait here outside", just talking to myself.

"Kean Oliver kanina ka pa ba?"

Nakayuko ako ng may tumawag sakin, pagtingin ko,

"Ang ganda mo Everly".

Hala! Hindi ko namalayan I said it out loud.

"Thanks Oli."

"White rose for you", binigay ko sa kanya yung dala kong white rose na binigay nung ale na nagtitinda sa may daan.

~~~Flashback 10 minutes ago~~~

May nakita akong ale na nagtitinda ng bulaklak, grabe ang tanda niya na pero siya pa rin yung naghahanap buhay. Siguro mga 50s na si ale.

"Ale, pabili nga ng bulaklak."

"Ai kagwapong bata ere. Kanino mo ibibigay?"

"Ah, secret lang po naten, ale ah, may nagugustuhan po kasi akong babae", sabi ko naman.

"Teka ilang taon ka na, parang ang bata bata mo pa ah."

"14 po."

"Ai kalokong bata ere. Alam ko na yan. High school crush, high school love. Naranasan ko na yan hijo. Hahahah"

Eto naman si ale. Naalala nia pa yung high school life niya.

"Eto hijo, isang puting rosas, ibigay mo sa babaeng napupusuan mo. Alam mo bakit puti? Ang ibig sabihin niyan, pure love. Ibigay mo sa kanya, ha! Tsaka ang bata mo pa, pag-aaral muna atupagin mo, pasasaan ba't dyan ka rin pupunta."

"Opo ale. Isasaisip ko po yung sinabi niyo, tatandaan ko po yan. Magkano po?"

"Ai wag mo ng bayaran yan hijo. Sa'yo na yan. Nawa'y makita at makilala mo ang babaeng para sa'yo paglaki mo. Iibigin ka ng buong'buo at walang halong kasinungalingan, at totoo at purong pagmamahal lamang."

"Naku! Ale! Maraming-maraming salamat po. Aalahanin ko po talaga yung sinabi niyo."

"Oh siya, sige na. Ibigay mo na sa kanya yan."