Sa unang bahagi ay masisilayan natin ang isang kapanapanabik na kwento tungkol sa isang babae at lalaking nagmahalan at ipinaglaban hanggang sa huli.
"Anak, patawarin moko. Sana huwag kang magalit, at patawad dahil hindi ko agad sayo sinabi ng magkamalay ka na sa mundong tinatapakan mo. Pasensya na at tinago ko ang kahat sayo, sana mapatawad mo pa ako." -sambit ng nagmamakaawa kong ina
Teka ina ko nga ba sya? Pero ba't mukhang hindi?! Tangina nalilito na ako, gusto ko munang magpakalayo-layo. Ayoko na, pero dapat hindi muna ako sumuko. Ngayon pang nagkakanto na ang eksena sa buhay ko. Tangina kaylangan kong lumaban.
Hindi maikubli sa mata ko ang lungkot na natamo ko ngayon. Psh, ngayon nasaharap ako ng isang taong makasalanan sa buhay. Walang ibang ginawa kundi gumawa ng kasalanan kailan ba matatapos ang lahat ng paghihirap ko? Ayoko na, ngunit kaylanman di ako susuko. Siguro napapagod na ako pero hindi ako pedeng tumigil at tapusin ang lahat. Siguro kailangan kong magpahinga at kapag nakapagpahinga na ako, siguro dun ko itutuloy tong laban ng buhay ko.
Pasensya na ma pero hindi kita kayang makasalamuha ngayon. Sana maintindihan moko sa gagawin ko, babalikan kita sa tamang panahon.
"Ma, wala kang kasalanan sa lahat. Pero sana maintindihan moko, maintindihan mo lahat ng nga gagawin ko."- sambit ko ng pilit kong tumawa sa harap nya.
At tumalikod na ako sakanya, tumakbo ako papalabas ng bahay. Ng makarating ako sa may gate namin huli akong tuming sa pinto at hindi ko alam kung pagsisisihan ko tong gagawin ko o hindi.
Naglalakad ako sa sidewalk habang tumutulo amg aking mga luha. Hindi ko na alam gagawin ko, ni hindi ko na nga makita ang dinadaanan ko dahil sa mga luha ko.
Lord tulungan mo naman ako oh, san ba ako pupunta? Tama ba toh? I need some si~
•Kring-Kring•
May tumatawag, ba't ngayon pa?
09123456789
Unknown"Hello, sino hoo sila?"
"Annabeth? Are you crying?"
Bigla akong nagulat sa boses nya, oo sya nga. Ung lalaking pinaka ayawa ko at kinaiinisan ko. Di ko alam kung bakit napakagago ng lalaking to. Pero since pagkabata ko mabuti naman sya sakin eh. Ba't nag-iba sya.
"A-annabeth? Are y-you ok? Asan ka ba? G-gu-gust~" tinigil ko na sya sa pagsasalita at sinagot ko sya
"Im not. Everything is not fine, *hik* she ruin everything inside me. And *hik* that a piece of damn shit. Please be with me. For this mom*hik*ent, can you comfort me for a while? *hik* I need someone to be with me. I-im dizy and i think *hik* i can't handle my se-self now. I.. I.. I think im drunk.. Im here at the nearest bar ony way home. Please join me if you want"
Hahaha nakakatawa noh ni hindi ko nga sainyo na anggit kong asan na ako, heto namalayan ko nalang na nasa bar na ako at nakalaklak ng dalwang bote ng beer. Sana pumunta sya dito kung nasaan ako, i really need someone now. And this beer is fuckingly driving me crazy.
Apat na bote, wala parin sya. Iba't ibang lalaki na ang lumalapit ngunit ni anino nya di ko makita.
Anim... Pito.. Walo hanggang sa makawalo ako. May darating pang tatlong bote. Sana naman dumating na sya.
May mga yabag, sigawan, tawanan akong naririrnig sa palibot ko. Ngunit ni tono ng kanyang boses wala pa akong naririnig, hays wag na akong umasa na pupuntahan ako ng mokong kong bespren.
May isang lalaking papalapit.. Papalapit ng papalapit. Damn it. He's my mortal enemy but he's not one of my bestfriend and he will never be my friend. Vergara tsk. Ang pinaka masahol sa hayop.
"So look who's here, my beautiful baby"
"Ows, F.Y.I im not yours and i will never be yours." -sarcastic kong sabi.
"Sus pakipot ka pa, annabeth"- sabi nya sabay kagat labi
nilalapitan na nya ako, habang umuusog ako ng umuusog eh sya nama'y urong ng urong din saakin.
habang sa tumatagal hinahawakan na nya ung hita ko't rinataas nya na ung kamay nya. Tinititigan nya lamang ako, habang ako naman pinagoapawisan at naghihintay ng tiempo para sumigaw. At ng bigla nya nalang nilapit ang mukha nya sa leeg kot hinalikan ako pataas. Eto naman si ako gulat na gulat kaya nagawnng itulak sya papalayo kaso malakas talaga sya, hays sana talaga dumating ung mokong kong bestpren kundi hays! lagot sya sakin.
~Pak~
Shit namumula ung pisngi...
Enjoy the chapters. :)
BINABASA MO ANG
The Story Of Us
Randomlife isn't just a joke. life is not easy sometimes were down sometime were up. but its in the destinies choice if were in good or in bad.