The Campus Sweetheart (BoyxBoy)

HEARTEU 1

A/N This is my first story here in wattpad, so please if meron man mga grammatical errors, typographical mistakes and if may mabasa kayong cliché na parts in this story please bare with me. Thanks. :))

"The spaces between your fingers are meant to be filled with mine."

----

Jean Garnet POV

I'm walking now here in the hallway of building A, exclusive in this institution called Don Hua Integrated Academy. Medyo late na nga ako sa klase eh, 'cause tinapos ko pa gawin lahat ng individual reports, essays and homeworks. If you think na studious akong tao, then you got it right, I don't know if meron bang reason, and I only know is that I enjoy studying.

"Jean Garnet Romero Hernandez!!" Isang sigaw na umalingawngaw sa buong campus. Chos. HAHAHA! And you, read it right. That's my fullname. Ganda noh? Biro lang. Obviously, I'm gay. And I'm proud of it. And even my family never disgraced me for who I am. That's why I'm so lucky to have them into my life.

"Is there a need to shout my whole name bess?!" I exclaimed after that shameless act of her.

"Grabe naman etong bessy ko, high blood agad! Kay aga aga. And huwag mo nga ako ma-english english, supalpalan ko yan ng kinakain kong chocnut eh." Ganting saad nito.

She's my bestfriend since grade school, her name is Thel Courtney Diaz, sosyal ng name pero kabaligtaran ng personality, she is kinda gayish (HAHAHA! The term tho) and sometimes students here in our school, recognized or treated her as gay. HAHAHA! She's taking Business Administration while I'm taking Chemistry.

"Whatever bess, wait. I need to go na pala, see'ya na lang sa break. Byee!" Pagmamadali ko dahil 3 minutes na lang malalate na ako sa klase ko na which is Chemistry 211, terror pa naman si prof.

Umagang-umaga pawis na pawis na ako. Huhuhu! Sa kakamadali ko, meron na pala akong nasagi.

"Araaay, huhu." Bumagsak ako sa sahig kasabay ng pagbagsak rin ng isang mama. Tiningnan ko yung nakabangga ko and hmm, gwapo siya pero I'm not interested sa boys eh. Kaya no effect sa akin 'yon.

"Halah, I'm so sorry talaga kuya, okay ka lang po?" Mahinahon kong tanong habang inaalalayan ko siyang tumayo.

Pero imbes na sagutin ako eh, natulala lang sa akin. Anong nangyari kay kuya? Marami nagsasabi na para daw akong babae, dahil sa maliit kong mukha and sa katawan na parang figura ng babae. Pero I don't mind them. I waved my hand in front of his face and then his senses came back.

"O-kay La-ng" Utal na saad nito. Tumayo na siya mula sa sahig and ako ay parang nanliit ng literal, ang tangkad pala niya. Huhu! Sa taas kong 5 flat, mapagkakamalan kameng magkapatid nito and I think 6 footer siya. Anyways,

"Oh sige po kuya, una na po ako ah, kase late na po talaga ako eh, kanina pa nag-start klase ko. Sorry po ulet." Paalam ko sa lalaking nakabangga ko and direstang umalis sa scene na yun. Di ko na narining if may sinabi pa siya kase ang inaalala ko yung terror naming prof, huhu....

LAGOT AKO NITO.

---

Paul Mikael POV

Kasabay ng pag-litaw ng araw ay ang pagtunong na aking pinakamamahal na alarm clock. Pinilit kong patayin ito ngunit di pa rin ito tumigil, kaya tinapon ko ito at pinatay ng tuluyan. Pang-ilang alarm clock ko na ba 'yun? I think it's the 234th clock. Hahaha!

Pumunta na ako sa banyo and do my thing. (Oy, green minded) Naligo ako for 5 minutes. Oy, ligo na yun ah. Para sa amin mga lalake, yun na yung pinakamatagal. Hahahaha!

I walked into our stairway and march myself in the dining area and there I saw my parents and my 2 younger brothers, they are 12 and 9 years old.

Nag-usap lang kame about few things as a family then I'm on my way to Don Hua Integrated Academy (DHIA). I am a 3rd year Civil Engineering student and also a member of the school's varsity team.

Pinark ko na ang aking kotse and I walked towards my class. While walking I saw this pretty guy, yes a guy. I know he's famous. Kase kahit straight na lalake may gusto sa kanya and unfortunately isa ako sa kanila.

He's running and sinadya ko siyang tamaan and sabay kameng natumba sa sahig.

"Araaay, huhu!" Reklamo niya. Ang kyut talaga ng boses niya grabe mga pre.

"Halah, I'm so sorry talaga kuya, okay ka lang po?" Sakit nun, na kuya-zoned ako mga dude. Sabagay I'm 1 year older kase 2nd year palang siya taking up Chemistry, hindi lang siya basta maganda, matalino pa.

Natulala ako sa kagandahan niya na tila parang nag-blur yung paligid niya at siya lang yung nakikita ng mata ko. Nababaliw na ba ako? Kung oo? Okay lang basta para dito lang sa cute na kaharap ko, handa akong maging baliw para sa pag-ibig niya. Naaaks.

"O-kay La-ng" Saan na bayag mo ngayon Paul Mikael Sebastian. Ang lapit kase ng katawan niya and naaamoy ko yung parang cotton candy na scent niya. Shet, kakainlab.

Tumayo na ako and inayos ang uniform ko, ilang pulgada lang ang aming katawan at hanggang dibdib ko lang siya. Hindi kabawasan ang kanyang height, it makes him look cuter. Oh, I mean he's the cutest. H-A-H-A-H-A

"Oh sige po kuya, una na po ako ah, kase late na po talaga ako eh, kanina pa nag-start klase ko. Sorry po ulet." Then bigla na lang siya tumakbo.

"Waaa-iit!!" Pero dito ko na siya napigilan, magpapakilala na sana ako eh, yun na yun. Sayang, napasipa ako sa trash bin na malapit sa akin. At ako lang ang nasaktan. "T*ng *n*!" Sabay ng malutong na mura.

"Sheet late na ako." Tumakbo na ako papunta sa aking silid. Sabay isip kay Jean, hintayin mo lang ako crush magkikita pa rin tayo. Pangako 'yan.

🌞🙈
END OF CHAPTER 1

---

A/N Sana nagustuhan niyo, continue to support. Love'ya. :*

Don Hua Integrated Academy on multimedia.