Gece akan gözyaşlarım ile uyandım.
Çok fazla titriyordum ama bunu nasıl durduracağımı bilmiyorum. Beni sadece o sakinleştirebilirdi ama o artık burada değil.
Sözünü tutmadı. O gün işten eve hiç gelmedi.
Aslında, sokağı bile geçemedi. İşe varamamıştı bile.
Kim Taehyung, iki yıl önce işe giderken öldü. O gün yağmur şiddetli yağıyordu. Birisi telefonla konuşurken kırmızı ışıkta geçti ve arabasıyla ona çarptı.
Bana çarpışma anında öldüğünü söylediler. Bir bakımdan iyiydi aslında. Yani bu hiç acı çekmedi demekti.
Ama gece yatağa uzandığımda çarşaflarımı, göğsümü, kollarımı, gözlerimi, kavrayabildiğim her şeyi tırmalarken– onun hissedebileceği acının doğruca bana geldiğini düşünmeyi seviyorum.
Ama sorun değil, gerçekten. O bir şey hissetmediği sürece, her şey yolunda.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
dream | vkook
Fanfiction❝jungkook, taehyung'un gerçek olamayacak kadar iyi olduğunu biliyordu, her iyi şeyin bir sonu vardır.❞ çeviri. © swtvonce.
