Prolouge

2 0 0
                                    

Noong bata pa ako. Akala ko....

Akala ko noon, Kapag nakipaglaro ka sa iba Ibig sabihin no'n ay magiging kaibigan mo na sila.

Ngunit, Hindi pa pa'la

Akala ko noon, Kapag naging mabuti ka sakanila Ibig sabihin ay pakikisamahan ka na nilla

Hindi rin pa'la .

Mga bagay na akala na'tin ay magiging madali para sa atin.

Kahit bata pa lang ako ay nahihirapan akong magkaroon ng kaibigan.

Dahil ang turing nila sayo ay 'Iba' at ang paningin sayo ay 'masama'

Hindi ko alam kung bakit ganoon na lamang ang turing nila sa akin.

Maraming tanong ang pumapasok sa utak ko.

Mga tanong na hindi ko masagot-sagot kung bakit ganito ako.

'Ano nga ba ako?'

'Masama ba ako?'

'May ginawa ba ako sakanila?'

'May sakit ba ako para layuan nila ako?'

'May mali ba sa akin?'

Ang dali ng mga tanong pero hirap na hirap kong hanapan ang sagot.

Pero sabi ni tatay, wag na wag kong hahayaan maging mahina sa paningin nila dahil mas lalo nila akong papagbasakin sa mga sinasabi nila.

Dahil kapag pinabayahan ko ang sarili kong maging ganoon. Wala sino man ang magbibigay na lakas na loob sa akin kapag mag-isa na lang ako. Lalo na malayo ako sa kanya.

Walang sino man ang tutulong sayo kundi ang sarili mo mismo.

I LOVE YUTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon