'Wag ako

Chapter four

"Alam niyo kung anong natutunan ko sa buhay? 'Yun yung alam kong in the future kahit gaano mo naging close yung isang tao pagdating ng panahon yung mga ala alang binuo niyo with them hindi na mababalik. May mga magiistay pero mostly halos lahat mag iiba ng landas. Yung kahit gaano ka naging komportable sakanila, darating at darating yung araw na magkikita kayo ulit na parang walang nabuong pagsasamahan between the two of you. And you know, it sucks kapag nandon kana sa sitwasyon na 'yon. Kaso alam mo kung ano yung masaklap? Yung sila nakalimutan kana pero ikaw hindi pa nakakabangon at nakakulong parin sa nakaraan." Grabe naiyak naman ako s pa speech ni mayora rose, but she has a point. Point na point, period.

"Ako naman is siguro yung hinayaan kong maging option ako. You know love thingy haha. Kapag nagmahal, nagpapakatanga. And yes, i'm one of them. Hindi naman masamang magmahal ng sobra diba? Ang masama is yung binigay mo na lahat hindi ka naman sinuklian pabalik. Kaya lang naman nagiging tanga kase we're expecting eh, na baka sakaling magawa niya din yung mga bagay na matagal na nating hinihiling kaya napupunta tayo don sa posisyon na nagiging option nalang tayo. Because we are giving them an assurance na hindi natin sila maiiwan pero hindi ba nila naiisip na baka dumating yung araw na mapapagod din tayo? And yes sa wakas natauhan ang napaka gaga niyo lola. I've learned to accept so I can finally let go of the things that keeps on hurting me." Sabi naman ni bella

"Beshy, kelan kapa nagkaroon ng lovelife?" Kuryoso kong tanong

"Ayan, kaya wala ka ng nagiging jowa eh. Kasi kahit ako na kaibigan mo hindi mo kilala." Edi wow edi wow kaw na may lovelife

"Whatever." Sagot ko

"Ako? Pinaka masaklap na nangyare saken? Is yung hindi ko hinayaan yung sarili kong magkaroon ng mas maraming quality time sa mga taong mahal ko. Yes, my brother left me 3 months ago. You wanna know what's hurt more? 'Yun yung naging super duper close kaming dalawa. Sobra. He was like my father, brother, bestfriend or whatever that may define him. I'm just so lucky that I have someone like him in my life. And unlucky because he left me too early. Pano ko nasabing hindi ako nagkaroon ng quality time with him? Simple. I just took advantage on him. Siya na sobrang concerned saakin pero ako na walang pakialam sakanya. He will text me like i'm kidnapped like omg srysly? Ang tanda ko na! And then give me a forehead kissed before he sleep. Naalala ko pa nga noong hinalikan niya ko sa noo habang nagtutulog tulugan ako? Sabi niya saakin na "I love you bew, lagi lang akong nandito para sa 'yo." And seeing him in a bed na parang wala ng pag asang mabubay? Make my life miserable. It ruins and breaks my heart into million pieces. Pero ano pabang magagawa? We'll not see each other today, tomorrow or the other day but someday. I know, some day. We'll see each other again." Sabi naman ni sophie. Kaya pala adik na adik ka sa bowa mo kase nawalan ka ng bowa sa buhay hahahahahahaha i'm so bad naman

"Ako? Siguro 'yun yung masyado akong naging mabait. Give lang ako give . I'm always the one who's always giving but never the one who's taking. Alam niyo 'yon? Nagbigay ako ng pagmamahal pero walang naging katumbas? Kundi sakit lang? Nagbigay ako ng kasiyahan pero never kong nakitang nakangiti ang aking mga labi? 'Yun kasi yung mahirap eh. Yung sa sobrang pagiging mabait mo they never know na hindi ka perpekto. They always think na nasayo na yung lahat pero yung totoo wala naman talaga? Na nasasaktan kadin? Na yung mga binibigay mo sa ibang tao gusto mo rin maramdaman? Makuha? But who I am to ask? If it is meant to be, it will happen naman. Pero sana naman 'pakibilisan diba? Kase nakakasawang maging mabait at the same time maging malungkot." Sabi ko naman. Yes, mabait pero impakta kung magalit.

"Grabe naman pala." Bulong ni joaquin na hindi ko naman pinansin

"So what about you boys? Talk!" Sabi naman ni sophie

"Uhm, is that i never fight for my love? Kase takot na masaktan? Yung kahit nandon na pinili ko paring pakawalan?" Kaya pala? So satingin mo maniniwala ako sa 'yo?

"Yes, I wasted the girl of my dreams." Dagdag ni ericsson na nakatingin saken. Ugok wag ako

"Babe, but i'm already here." Sabi naman nitong si sophie, napakaharot!

"Hindi ko nga akalain nong una na magsisisi ako e. Kase ang akala ko non false hope lang. Na wala lang kase napaka bata kopa non compare on what age i am right now. Pero sinong mag aakala na yung dating sinayang ko noon, pinaglalawayan at hinahabol na ng lahat ng lalaki ngayon? Sana maayos yung buhay niya ngayon. How I wish he will find the person who will make her happy for the rest of her life kase kapag nakita kong ginago siya? Ay baka maging gagong literal yung lalaking manggagago sakanya. I wish her nothing but the best." Satsat ni ericsson

"So why the hell did you let her crying kung ayaw mo siyang magago ng iba, if in the very first place ikaw naman yung unang nanggago sakanya? Oops, just asking." Ano sagot! Barado ka no! Boom bars of athena!

"wag mo naman iassume na ikaw 'yon ate gurl, back off." Sagot naman agad ni sophie

"Why would I? I'm just aking here. Saksak mo sa baga mo yang boyfriend mong malabo." Sagot ko rin agad

"Stop, sophie." Pagbawal naman ni eric sa girlfriend niyang obssesed

"Coz it's too late to realized na yung babaeng palang 'yon yung kukumpleto sa buhay ko. Ang tanga ko nga bakit hinayaan kong mangyare 'yon." Sagot naman ni eric sa tanong ko

"Then why are you saying that story like your girlfriend is not here? Insensitive mo naman. Poor girl." Sagot ko naman

"What did you---" sabi ni sophie na agad naman binawal ni eric

"We're talking about the lessons in our lives, and i'm just sharing my lesson." Sagot naman niya

"If you say so." Pagtapos ko ng pag uusap ng matapos na

Si joaquin kaya? Anong lesson niya sa buhay niya?