Masum Aşk

-Of yeter efsun.

-Ya kızım çok taştı diyorum.

-Abartma.

-Tamam Zeynep ya sanada bir şey anlatılmıyor.

-İyi de bu muhabbetleri sevmediğimi biliyorsun.

-Tamam bende Bilge' ye anlatırım.

-Hı hı oda dinler zaten. Neyse Efsun ödevlerimi yetiştirmem lazım görüşürüz.

Aslında ödev yapacak halim yoktu. Bende müzik dinlemeye karar verdim. Sonra su Efsun'un öve öve bitiremediği çocuğu düşündüm. “Aras” Anlattığı kadar olabilir miydi yoksa ben.. Ben ne saçmalıyorum ya. Neyse uyumalıyım. 

~

-Günaydın anne.

-Günaydın.

-Bugün eve geç geleceğim haberin olsun.

-Neden ?

-Arkadaşlarla buluşacağız.

-İyi benim de dersim az. Teyzenlere uğrayacağım.

-Tamam.

Annem okuduğum okulda müzik öğretmeni. Babam  öldü. 6 sene geçti üzerinden. Artik eskisi kadar üzülmüyorum ama baba kelimesini duyunca içim sızlamıyor değil.

-Ben çıktım.

-Görüşürüz.

Okula gittiğimde sırama oturdum. Tabi Bilge ve Efsun yine benden önce gelmişlerdi. Bilge yanıma geldi. Efsun da diğer kızlarla Aras'tan bahsediyordu.

Bilge: Sabahtan beri Aras ta Aras ne çocukmuş bee.

-Aynen ya o kadar da yakışıklı değil.

O sırada Aras sınıfa girdi. Aslında son söylediğim kelimeyi geri alabilirim. Sınıfta boş sıra olmadığı için yanımda oturuyor. Geldiğinden beri hiç konuşmadık. Ben utangacım. O yüzden karşıda ki kişinin ilk adımı atmasını beklerim. Ama kızlara pas vermediği için bana selam bile demedi. Bu gidişle hiç tanışamayacağız galiba.

 ~

Bilge Aras gelince kendi sırasına gitti. Ders zilinin çalmasına daha 20 dakika vardı. Ona bakmak için kafamı çevirdiğimde onun bana çoktan baktığını fark ettim. Kahverengi gözleri, Uzun kirpikleri, dağınık saçları, pürüzsüz cildi. Gerçekten yakışıklıydı.