Prolouge

0 0 0
                                    

SHE WAS MY best friend since I don't know how long. But I know -since the time she was born after me- she was mine already.

"Kingkong!"-tawag nya sa'kin. Kilala ko na kung sino to. Kilalang-kilala ko talaga kung sino ang laging tumatawag sa'kin simula nong magkakilala kami.

Bumaling ako sa kanya –na nasa likuran ko– ng may malamig na mata pero ang puso'y nagwawala nang magtama mata namin. Bakit ganon? Bakit parang walang nagbago? Its been 20 years already. 20 fvcking years.

"Kung tignan mo naman akong Kingkong ka e parang papatayin mo ko."-ani nya. Doon ko lang napagtantong nakalapit na pala sya sa'kin. 'Di ko namalayan. Natural 'di ko mamalayan kasi masyado kang focused sa kanya.

Her beautiful hands were on the black leather jacket she is wearing. As always. With a fitted sleeveless inside and a fitted black tattered pants. Along with a dangerous black boots. Her usual outfit.

I chuckled coldly –like I always do– because it's not true. And will never be.

"You know I can't do that to you."-I came closer to her with my hands on the pocket of my black leather jacket also. Our outfit are exactly the same, except I'm wearing a fitted white t-shirt under my jacket and a white shoes.

She smiled softly while looking at me. Which made my heart go crazy. Damn this woman.

"I do know."-she released her right hand from the pocket of her jacket and placed her right arm around my shoulder. Just like she always do. I also put my left arm around her small waist and we started walking towards school.

"Parang ayokong pumasok. Cutting tayo, Kingkong."-saad nya nang humihikab at ngumuso. Only me and my whole buddy sees this side of her.

"Ms. Pein Huertly Reyes, lagi namang ayaw mong pumasok. Kahapon kaka-cutting palang natin a? Tapos cutting na naman tayo?"-pangangaral ko sa kanya. Kuno. "Pero sabagay nga naman. Boring ang klase ngayon, cutting na lang tayo."-natatawa kong pagsasang-ayon sa kanya.

"Yes! Kitams? 'Di mo ko matiis e. Kaya love kita, Kingkong e."-naka-ngiti nyang ginulo ang buhok ko.

A pang of painful sting crashed in my heart's veins. But my fake smile never fade. Mahal nya ako...bilang best friend nya lang. Hanggang doon lang.

"Mahal din kita, Sakit."-I said, chuckling happily to cover the pain in my chest.

"Walangya kang Kingkong ka!"-natatawa nyang saad sa tawag ko sa kanya dahilan para makakuha ako ng hindi masyadong masakit na suntok nya sa balikat ko.

Nakitawa ako at inakbayan sya. Ok na siguro yung ganito. Yung kahit na best friend nya lang tingin nya sa'kin, atlis naman nalalapitan ko sya at nakaka-usap. Kahit medyo masakit.

---

What My Girl Bestfriend Don't Know.
All Rights Reserved.
©BTSSugaIsMINE

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: May 19, 2018 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

What My Girl Bestfriend Don't Know [On-going]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon