Brixx is up there👆💕
✍✌✍✌✍✌✍✌✍✌✍✌✍✌✍✌✍✌✍✌
Third person POV.
"Dito ka muna mag tago okay? Wag kang lalabas hanggat hindi bumabalik ang papa. Naiintindihan mo?"
Sabi ng lalaki na medyo may katandaan ng konti sa kanyang pinakamamahal na anak.
Pinapatahan nya ang batang kaganina pa tumatangis dahil sa takot.
"Look at me Jessica.. you need to be safe.. ikaw nalang ang pag asa namin. Okay?"
Hinahaplos nya ang pisngi ng bata.
"B-but dad.. w-where's mom? And a-ate?" Tanong ng bata na tumatangis dahil hindi nya naiintindihan ang nangyayari sa paligid nya.
"We will be fine.. everything gonna be alright... Okay?.. i love you Jessica.. we all do."
Hinalikan ng ama ang noo ng kanyang anak at isinarado nya ang pinto ng cabinet kung saan nakatago ang kanyang anak.
"Justine!! HAHAHAHA Wag ka nang mag tago pa! Papatayin kita!"
Sigaw ng isang lalaking mala demonyo ang mata habang gawak nito ang kanyang baril.
Kinasa ni justine ang kanyang baril at inabangan sa pinto ang demonyong sumira sa buhay nila.
Samantang si Jessica ay sumisilip lamang sa awang ng pinto ng cabinet.
Natatakot man sya ngunit alam nyang matatapang ang kanayang mga magulang at kayang kaya nilang lumaban.
*BOOGSH!*
"DADDY!!"
Napabalikwas ng bangon si Jessica at nag hahabol ng hininga na parabang tumakbo ito ng isang daang metro.
Hanggang sa nag unahan nang lumabas ang mga luha nya at dumaloy ito sa kanyang pisngi.
Tahimik lamang syang umiiyak habang inaalala nya ang araw na nawala ang lahat sa kanya..
Pinunasan nya ang luha na hanggang ngayun ay patuloy paring dumadaloy mula sa kanyang mata.
*DING DONG* *DING DONG*
BINABASA MO ANG
MY MISSION
ActionLife has an unpredictable rule. you'll be happy but someone will get sad. you'll be sad and they will be happy. it seems so selfish if you choose your own happiness but in fact what can you do? it hurts to know the people around you will feel the w...
