Kelimelerime nasıl başlasam diye düşünürken diyecek o kadar çok şeyim var ki nasıl başlayacağıma karar veremiyorum. Bir insanı gerçekten sevmek kalbinden geçen tüm kan hızını etkileyen mutluluk serüveni. Gerçekten mutlu olabileceğim birini bulduğuma inandım. O benim canım,kanım,hayatım,mutluluğum ve nefesim oldu. Mutlu günlerimizi teker teker anlatsam ne yazacak sayfa kalır ne de yetecek ömür. Kısacası mutlu günler 2.5 yıl durmadan vardı. Mutluluğu yaşadım, biliyorum yani ne demek olduğunu. Çünkü ben mutluluğu Ayşe'm le buldum, onun gülüşü onun bakışı onun konuşması onun hareketleri beni mutlu etmeye yetiyordu. Tarifsiz bir mutluluk...Kötü şeyler yaşayabilir her insan yaşadım ve o kötü günlerimde bana destek çıkan Ayşe'm idi. Ne kadar çok seviyorsun diye sorarlardı, cevap vermeden geçemezdim açardım kollarımı işte 'işte' bu kadar der susardım.Canım pahasına sevdim , kavgam oldu onun içindi. Mutlu oldum onun içindi. Yani onunla tanışıp sevgili olduğumuzdan itibaren sadece onun için yaşadım resmen. Kendimi kaybetmekten de hiç korkmadım çünkü ben kendimi onda buldum. Onunla bir parça bir bütün oldum. İyisiyle kötüsüyle geçti zaman geçti ömür. O tuttuğum elleri bırakmamaya söz verdim. Kendim üzerine ona söz verdim 'canım pahasına' hemde. Bir kitap yazmak, bir iç dökmek ki işte başladım bu gece. Biten bir aşkın ardından yazmaya başladım. Nefesimin kesildiği tek an benden gitmesi, vazgeçmesi, seni sevmiyorum demesi olurdu sanıyordum ki...Sigara ile tanıştım, mutlu değildim 2.5 yıl resmen burnumdan fitil fitil geldi.Yandım yıkıldım yıprandım onun yokluğuyla. Olmaz dedim sensiz yapamam..! Yapamadım zaten yapamıyorum acı çekiyorum her yerde o var onun kokusu var. Sinmeyen bir yerim dahi yok... Kötü şeyler yaşadık. Çok kötü şeyler... Ama bunu şöyle bilin ki. Ben canım pahasına sevdim onu... Öyle olmuş böyle olmuş dinlemedim, duymadım, görmedim ve sevdim sevmekten de bir an olsun vazgeçmedim. Bir gülüşünü görmek gömleğimi çıkarıp çıplak kalmaya değişirdim. Üşümem de ben Ayşe derim ısınırım. Ayşe derim doyarım. Hayaller yaşanmak için vardır. Kurulup unutulsun yerle bir olsun diye kurulmaz hayal edilmez. Yaşamadıktan sonra nasip kısmet desen çaresi var mı ? Yok... Onun olmadığı bir yerde ne çare ararım ne de mutluluk çünkü, ben onu canım pahasına sevdim. Öyle lafta falanda değil. Harbi sevdim.Terk etti bıraktı ve gitti. Benden nefret edermiş gibi gitti. Acı çektirdi yıktı, yaktı ve gitti. Yapa yalnız kendimle baş başa kaldım... Onu kendi içimde besledim ki yalnız kalmayayım diye. Bir o bir ben bir de sigaram.Mutluluk sensin ve sen olarak kalacaksın. Gözlerine aşık olduğum, sevdiğim kadın.♥
