"SENDEN NEFRET EDİYORUM!"
"sevgilim lütfen biraz sakin ol herşeyi yanlış anladın"
"yoongi bunun neresi yanlış anlaşılma! Benim evimde kucağında bi kızla öpüşüyordun!"
"BENİ DİNLE! YETER ARTIK O LANET ÇENENİ KAPAT VE BENİ DİNLE!"
yoonginin bana bağırması üzerine çantamı aldım ve evden çıkıp arabama bindim. Ağladığımın yeni farkına vardım ve göz yaşlarımı sildim.
Arabayı bilmediğim bi yolda sürüyordum yani nerede olduğumu bilmiyordum yolun yan tarafında bi uçurum vardı direksiyonu o tarafa kırdım ve arabayı durdurdum. Güzel bir manzara vardı. Manzarayı izlerken yoongiyle olan anılarımızı düşünmeye başladım. Bu yaptığı mantıklı gelmiyordu daha önce hiç böyle birşey yapmamıştı. O anda pişman oldum keşke onu dinleseydim. Gerçi nasıl bi açıklama yapacağı merak konusu. Neden böyle bir şey yapmıştı? Anlayamıyordum.
"Yoongi, neden... neden bunu bana yapıyorsun?"
Kafam ağrımaya başlamıştı. Şakaklarımı ovuşturdum.
"Dıııırrrrrrrr dııırrrrr dııırrrrrr"
Telefonum çalıyordu. Çantamın içindeki telefonu çıkartıp ekrandaki yazıya baktım.
"Aşkım arıyoorr..."
Telefonu sessize alıp çantama tekrar koydum.
Şuan sadece yalnız kalmalıydım. Tek başıma...
Kafamı arkaya yaslayıp gözlerimi kapattım ama bi hareketlilik fark ettim gözlerimi açtığımda uçuruma doğru gidiyordum frene bastım ama işe yaramıyordu sanırım... Sonum geldi
O sırada araba birden havalandı. Ne olduğunu anlamak için camdan dışarı baktım, ama bir şey gözükmüyordu. Araba uçurumdan uzaklaşıp düz bir yere indiğinde kapıyı açıp dışarı çıktım. Ve onu gördüm. Sugaman.
Ben ağzım bir karış açık ona bakarken bana yaklaştı. Önümde durdu ve bu halime bir kahkaha attı.
"Hayatımı kurtardın."
"Evet, evet kurtardım."
"Çok teşekkürler."
"Rica ederim (adın)."
"A-adımı nereden biliyorsun?"
"Sanırım gitmeliyim."
Arkasını dönüp gitmeye hazırlanırken onun kolundan tuttum.
"Biliyorum."
Şaşkınlıkla arkasını döndü.
"N-neyi?"
"Senin kim olduğunu Yoongi."
Şaşkınca bana bakarken ona sarıldım.
"O kızı neden öptün?"
Derin bir iç çekti.
"Kim olduğumu biliyordu. Eğer öpmezsem kim olduğumu kanıtlayan fotoğrafları gazeteye verecekti."
"Seni dinlemediğim için üzgünüm Yoongi."
Kafamı kaldırıp ona baktım. Bana gülümsüyordu.
"Önemli değil bebeğim."
Ve dudaklarını dudaklarıma bastırdı.
