Emma haklı Louis beni seviyor.....
" İnanmıyorum. Hemen Louis'e gitmeliyim." Dedim sevinç çığlıklarımı atarken. Hemen bahçeye koştum. Ona baktığımda. Bana yazdırdığı zarfı eline almış açıyordu. Eyvah! Yandım ben onu okumamalı yoksa ben biterim küfürler, laflar, içimden ne geldiyse yazmıştım içine. Onu okursa ben ölürüm.
"Duuur! Louis Louisduuur!!!" diye bağırıyordum ona doğru koşarken. Bana doğru baktı. Yanına geldiğimde nefes nefese kalmıştım.
"O tavırlar neydi öyle niye kaçıp gittin ki?" diye sordu Louis merakla. Ellerim dizlerimde soluklanırken bir elimi kaldırarak -bir dakika anlamında- işaret parmağımı kaldırdım. Yalan söyleme vakti geldi. Hemen söze başladım.
"Şey o an ben bir şe- şey unutmuştum y-y-yani bir şey unuttuğumu hatırlamıştım da onu almaya gitmiştim. Yani o-o yüzden gittim. Başka nedeni yok ki" dedim sırıtarak. HUH! Ucuz atlattım. Yalan söylemekte zor işmiş kardeşim. Emma bu işte nasıl bu kadar iyi hiç anlamıyorum. İşte bu da onun yeteneği. Sonra Louis'le Gariip garip bakışmaya başladık. O bana acayipçe bende ona sırıtarak. Sonra kendine yeni gelmiş gibi kafasını sağa sola hızlıca salladı.ve bana baktı. Ve zarfı bana uzattı.
" Al bu sana ait. Benden." dedi Louis bana gülümseyerek. Zarfı yavaşça elime aldım. İstemsizce yüzüm gülümsüyordu. Ah! Ben bu çocuğu çok seviyorum.
"Şimdi senden onu seslice okumanı istiyorum" dedi Louis büyük bir istekle. Ne! Olamaz ben bunu okuyamam ki.
Bunun içine neler yazdığımı görürse beni hiç sevmez. Sevmezsede ben çok üzülürüm ben üzülürsem de matematik sınavından düşük not alırım düşük not alırsam meslek sahibi olamam meslek sahibi olamazsam çok fakir olurum çok fakir olursam Louis eşiyle yolda geçerken beni o halde görüp benimle dalga geçer. Bunun olmasına izin veremem. Bir dakika dur Ben öyle bir kız değilim ki. Zaten bunun olma ihtimali küçük bir hesaplama yaparsak %1 gibi bir olasılık çıkıyor yani bu da imkansıza girer. Yine ne saçmalıyorum ben.
"Şey ben okumasam daha iyi. Zaten bunu yazan benim. içinde ne yazdığını biliyorum. En iyisi ben bunu hiç okumayım." Diye zırvaladım bir şeyler.
"Ama ben içinde ne yazdığını bilmiyorum ve de çok merak ediyorum. Şimdi benim için okur musun?" dedi ciddi bir şekilde. Of ya bu çocuk pes etmek bilmez mi! Yani illa okutcak bana bunu. Imm. Çabuk bir şey düşünmeliyim. Düşün düşün düşün... Etrafıma bakmaya başladım. Arkama baktım yerde bir su birikintisi vardı. Fırsat bu fırsat!
Hemen zarfı arkamdaki su birikintisinin içine fırlattım. İşte şimdi zarf okunmayacak haldeydi. Hahahayy! İyi iş başardın Mia. Sonra önüme döndüm ve ellerimi arkada bağlayarak Louis'e Hiçbir şey olmamış gibi sahte gülümsememle baktım.
"Bunu niye yaptın şimdi?" dedi bana anlamsızca bakarken.
"Elimden kaydı" Dedim dişlerimi iyice göstererek. "Taaaaa-maaaaam" dedi yavaşça harfleri uzatıp heceleyerek. Sonra birbirimize garip garip bakmaya başladık. Ben ona sırıtıyor oda bana anlamsızca bakıyordu. Kısa bir süre sonra sanki yeni kendine geliyormuş gibi kafasını sağa sola salladı. Ve bana baktı. Bana çıkma teklifi etmesi gerekiyordu niye etmedi ki bu. Birkaç adım attık tan sonra.
"Mia sana bir soru sora bilir miyim?" diiye seslendi. Arkamı döndüm ve Louis'e yaklaştım. oksa beklediğim an bu muydu?
"Tabi sorabilirsin." Dedim heycanla.
"Sevgilim olur musun?" dedi. Gözlerimin içine baka baka.
"Evet evet!" dedim ve Louis'e sarıldım. Sarıldım. Sarıldım... "IHI IHI!" Diye bir ses geldi kulağıma. Ay ben ne yapıyorum böyle. Hemen Louis'e sardığım kollarımı geri çektim. Çok utandım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yıkılıyoz be!!
FanfictionDani neşeli iyi ve güzel bir kız. Yeni okulunda yeni arkadaşlar düşünürken karşısına çatlak arkadaşlar ve bir şapşal, Ve gerçekten şapşal bir erkek daha çıkıyor... İşte şimdi işi zor!!
