Placing my twin

Prologue

"Bal! Itulak mo 'tong duyan ko!" rinig kong sabi ng kakambal ko.

Kaagad din akong tumakbo papunta sa kanya at pumwesto sa likod niya para itulak ang swing. We laughed because of the enjoyment filled us. I just continued pushing his swing until he begged me to stop so I did.

We sat at the grass still laughing. Nandito kasi kami ngayon sa playground na kaharap lang ng mansion namin. We don't have yaya because we told mommy and daddy na big boys na kami ng twin ko. Ay, half boy lang pala ako kasi I feel like Im a girl kasi.

I'm just 10 years old but I know I'm not straight not like my twin brother. He knew that I'm a gay and he accepted me. We kept this as a secret to our parents... sila lang ang hindi alam na gay ako.

I'm Kyle Michael Hechemia. My twin brother named John Michael Hechemia. People call us by our first name but 'yong tawagan namin ay 'Bal' short for kambal.

"Bal, you want to go there?" sabi ni John at sinundan ko naman ang itinuro niya.

Dead end ng playground at ang tanging makikita doon ay ang sikat na mountain dito at makikita din ang city ng Baguio.

"Baka madulas tayo do'n at mahulog, Bal. I don't want to." sabi ko sa napakaarteng boses at nag-crossed arms.

"No, Ako bahala sa'yo. You know I always got your back, Bal." He says and stood up.

Tumayo rin ako and no choice na sinundan siya papunta do'n sa dead end. I shivered a little but knowing that John is here, I wiped away my nervousness. I trust my twin. He'll never put me on a worst situation.

Palagi siya'ng gano'n. Everytime na napapahamak ako nando'n siya palagi para iligtas ako. Everytime na madadapa, sa mga assignments ko at pati sa mga bumubully sa'kin, tinatanggol niya ko. He said kasi he will always protect me no matter what happens until I can stand up by myself alone, strong and bold.

He's my motivator when I feel like I'm down. He's my inspiration. We may have the same looks but not the same personality. He is confident while Im not. He is smart, talented and so many more. Kaya ko din naman ang mga gano'n nauunahan lang ng hiya.

"Told 'ya, Bal. It's wonderful here." he said as we reached the dead end.

Yeah, he's right. It's really wonderful seeing the city and view of baguio. The cold wind matched the place. My parents did the really good choice of place to live.

Dahil sa pagkamangha ay naisipan kong silipin ang ang edge ng lupa na kinatatayuan ko. Lumapit pa ako at sumilip but that's the wrong move I did.

Nadulas ako sa putik na natapakan ko at nakita ko na lang ang sarili ko na nakakapit sa malaking ugat ng lupa.

"John! Help me! HELP ME! Mahuhulog ako! John!" sigaw at sigaw ko habang mahigpit pa rin na kumakapit sa ugat.

Is this the end of my life? Am I gonna die?

Iyak ako ng iyak habang sinisigaw ang pangalan ni John hanggang sa nakita ko siyang nakadungaw sa'kin. Puno ng takot at pag-aalala ang mukha niya. Umiiyak na rin siya gaya ko.

"Kyle! Kyle! Kumapit ka lang 'wag ka bumitaw! Abutin mo 'to!" sabi niya at may pinapaabot sa'kin na matibay na kahoy.

Pilit ko iyon inabot pero nadulas ang kamay ko sa ugat at medyo napababa ang kapit ko. Sigaw parin ako ng sigaw at umiiyak.

Takot na takot na ako. Mommy... daddy..

"Kyle, abutin mo lang malapit na, makukuha kita diyan. Trust me, Bal. Please don't let go." paiyak na sabi ni John.

I always trust him so I putted all my strength na abutin ang kahoy and I made it! Hinila niya ito pataas at kinuha niya ang braso ko, buong lakas niya akong hinila hanggang mahiga kami sa lupa.

Umupo ako at humagulgol ng iyak. I'm so scared. I thought it was the end of my life. I'm so scared.

"Bal, I'm sorry. Kung hindi ako nagpumilit na pumunta dito sana hindi ka nahulog." he said while crying like me.

Umiyak lang ako at hindi nagsalita.

"I'm sorry,Kyle." he said and hugged me so I hugged him back.

I'm so stupid. I'm a coward. Palagi ko na lang binibigyan ng problema ang kakambal ko. So, I thinked something para makabawi ako sakanya.

"John, thank you for saving me again. You always do that." I sobbed. "Wala na akong ibang binigay sa'yo kun'di problema lang."

"So, I promise, Bal. Lahat ng gusto mong tulong o kahit anong gusto mong request gagawin ko. It's the least that I can do." dagdag ko pa.

He smiled at me and he suddenly raised his pinky finger. Tinaas ko din ang sa'kin and we intertwined it sign that we had a deal.

"Promise!"