Perron 9, de plek waar ik je voor het eerst zag. Je stond te wachten op het perron tegenover de mijne. Ik zag je door het raampje van de trein die tussen ons in stond. Heel ver weg was je niet, maar niet dichtbij genoeg. Het oogcontact leek niet meer te stoppen, je glimlachte naar me. Die glimlach, die verdomde glimlach. Die glimlach die onbetaalbaar was, die glimlach die ik nooit vergeet. Ik glimlachte terug naar je. Plotseling liep er een perfect meisje met het perfecte lichaam naar je toe, ze stond achter je. 'Draai je niet om,' Mompelde ik zacht. 'Alsjeblieft, zeg dat je haar niet kent'. Het was te laat en je draaide je om. Je gaf het meisje een kus, ik brak.

YOU ARE READING
Holy Gram.
Teen FictionHannah vindt zichzelf te dik. Ze is niet zoals al die perfecte meisjes op Instagram, niet zoals ze graag zou willen zijn. Ze wil afvallen, steeds meer en meer. De stop-knop is volledig uit het zicht en niks houdt haar tegen. (Ik heb dit verhaal lang...