BİLİNMEZLERE DOĞRU

1.BÖLÜM-BİLİNMEZLERE DOĞRU

BU HİKAYENİN (SADECE) İLK BÖLÜMÜ GERÇEKTİR.BENİM İÇİN YERİ AYRIDIR.UMARIM SİZLER DE BU DÖRT PATİLİ CANLARIMIZA DAİMA İYİ DAVRANIR VE KORURSUNUZ.BİR HAYVANIN VEREBİLDİĞİ SEVGİYİ BAŞKA HİÇBİR SEVGİDE BULAMAYABİLİRSİNİZ!

Bir gün kardeşimle okuldan dönüyorduk.Ve kapımızın önünde küçük cins,kızıl renkli,tüylü,kırmızı tasmalı  bir köpek vardı.İlk başta tasmalı olduğu için onun bir sahibi var diye düşünmüştük.Ama aradan zaman geçmesine rağmen o hala bizim kapının önündeydi.Sonradan öğrendik ki onun bir sahibi yoktu.Ya kaybolmuş ya da sokağa atılmıştı.İnsanları anlayamıyordum.Madem terk edecektin neden sahiplendin ki?Köpek sahiplenmek büyük bir sorumluluk ve özveri gerektiriyor.Eğer bunu yapabileceğini düşünüyorlarsa bence öyle köpek sahiplenmeliler.Köpeği sevmeye çalıştık ama bizden korkup kaçtı.Bir kaç gün sonra köpeğe araba çarptığı için yürüyemiyordu.Hep aynı yerde duruyordu.O gün akşamda dışarıda yağmur yağıyordu.Biz kardeşimle köpeğe yemek götürmek için dışarı çıktık.Köpeğin önüne yemek ve su koyduk.Sevmeye çalıştık ama yine bize hırladı.Sanırım korkuyordu ve kendini korumak istiyordu.Aradan bir kaç gün geçti.Biz her gün belirli aralıklarla ona yemek götürüyorduk.Sonra bir gün ayağa kalktı.Bize kendini sevdiriyordu ama hala biraz korkuyordu.Bir süre sonra o bize,bizde ona o kadar çok alışmıştık ki...Biz okuldan dönerken bizi karşılıyor,üstümüze sıçrıyor,elimizi yüzümüzü yalıyordu.Keşke imkanımız olsaydı da onu sahiplenebilseydik.Her gün akşamüzerleri dışarı çıkıp onunla oynuyorduk.İnsanlar bize bir tuhaf bakıyordu.Sanırım köpeği o  kadar sevmemiz onlara tuhaf gelmişti.Onların gözünde hayvanlar ne yazık sadece bir maldı.Köpeğin adını ''Alice(Alis)koyduk.Son günlerde biraz hırçınlaşmaya başlamıştı.Ne olduğunu anlamadık.Bir gün biz okuldan dönerken bizi görmesine rağmen yanımıza gelmedi.Bu sanırım onu son görüşümüz olacaktı.O günün akşamüzeri yemeğini vermek için dışarı çıktık.Yoktu.Normalde yemek saatinin olduğunu ve bizim dışarı çıkacağımızı bildiği için gelirdi.Bekledik,bekledik ama gelmedi.Sonradan birinin onu belediyeye şikayet ettiğini ve barınak görevlileri tarafından götürüldüğünü öğrendik.Araştırmalarımıza göre barınak tarafından götürülen köpekler insanlar için tehlike arz etmiyorsa aşıları ve kısırlaştırılması olup bulunduğu bölgeye geri getiriliyordu.Alice(Alis) insanları ne ısırıyor ne kovalıyor ne de hırlıyordu.Tam tersine biz ve birkaç güvendiği insan haricinde herkesten korkup kaçıyordu.Sanırım tek suçu etraftan getirdiği poşetleri ortaya saçmasıydı.Ama açtı ve yemek bulmaya çalışıyordu.Tek yaptığı buydu.Beni en çok etkileyense sanki hissetmiş gibi o son birkaç gündür garip davranmasıydı.Umarım şuan iyidir.Belki barınakta belki sokakta belki de sıcak bir yuvadadır.BELKİ DE ÇOK UZAKLARDA BİLİNMEZLERE DOĞRU YOL ALMIŞTIR.BİZ İNSANLAR OLARAK HER YERE BİNALAR DİKEREK ONLARIN YAŞAM ALANLARINI KISITLIYORUZ.ŞU DURUMA BAKILIRSA ONLARIN SOKAKLARDA BİLE YAŞAMALARINI İSTEMİYORUZ.AMA UNUTMAMAMIZ GEREKEN YADA  ÖĞRENMEMİZ GEREKEN BİR ŞEY VAR Kİ BU DÜNYA ONLARIN DA DÜNYASI .BİR HAYVANIN VEREBİLDİĞİ SEVGİYİ SANIRIM BAŞKA HİÇBİR SEVGİDE BULAMAYIZ.UMARIM İNSANLAR EN KISA SÜREDE BU KONU HAKKINDA BİLİNÇLENİRLER...