Nie umiem tak dłużej

466 19 5
                                    

W pewnym mieście na obżeżach polski mieszkała licealistka o imieniu Ania, była dość oryginalną osobą, zawsze starała się zaszokować wszystkich swoim wyglądem, słuchała rocka,metalu i deathcoru, miała chłopaka Adriana. Jak zwykle rano wstała do szkoły, przejrzała się w lustrze a potem powiedziała do siebie :

-Jestem potworem, nie wiem jak Adrian może twierdzić że jestem piękna....

Ale nic, szybko się umyła, rozczesała swoje wiśniowe włosy, założyła swoje okulary w grubych oprawkach, zarzuciła na siebie swoją ulubioną czarno-czerwoną koszulę w kratę, założyła plecak i ruszyła do szkoły.

Zaczynała lekcją biologii której uczyła jej wychowawczyni, usiadła jak zwykle w ławce z tyłu, zawsze siedziała sama, nie była zbyt lubiana, miała jedynie kilka koleżanek. Usiadła i zaczęła szkicować z tyłu zeszytu logo jakiegoś metalowego zespołu ponieważ nauczycielki nie było jeszcze w klasie. Pani przyszła po około 5 minutach, stanęła na  środku klasy i powiedziała :

-Od dzisiaj będziecie mieć nową koleżankę, to jest Nikola , Niki prosimy, usiądź sobie gdzieś.

Z za pleców wychowawczyni wyszła niska dziewczyna o ciemnych blond włosach i niepoważnym uśmiechu.

-Boshe pewnie jakiś pustak     - pomyślała Ania i dalej zabrała się za rysunek

Nie zauważyła nawet jak Nikola podeszła do jej ławki

-Cześć!       - usłyszała Ania

Spojrzała nad siebie i spojrzała w oczy dziewczynie, było w nich coś.....innego, ciekawego i pociągającego jednocześnie

-Cz....cześć      - wymamrotała Ania nie kryjąc zdziwienia

- (Boże czemu ona podeszła akurat do mojej ławki, kurwa, kurwa, kurwa no nie)

Nikola usiadła obok Ani , założyła nogę na nogę, podłożyła ręke pod brodę i nadal przesadnie się uśmiechając patrzyła w stronę tablicy

-Proszę wyjąć podręczniki !            - krzyknęła wychowawczyni

Lekcja mijała normalnie, nie było w niej nic nadzwyczajnego, jednak Ania cały czas czuła na sobie wzrok Nikoli,  tak jakby rozbierała ją samym wzrokiem, to było....dziwne uczucie. Jednak Ania starała się to ignorować i skupić się na lekcji.

Zostało może z 5 minut do dzwonka gdy nagle Ania poczuła coś na swojej ręce, spojrzała się i zobaczyła rękę Nikoli głaszczącą jej dłoń

-Co....co ty robisz?

-Oh przepraszam zamyśliłam sie, głupia ja! Wybacz mi.

-Spokojnie, nic się nie stało.

Ania jednak dalej czuła dotyk dłoni Nikoli, był dziwny jak cała dziewczyna. W końcu zadzwonił dzwonek.Ania szybko spakowała książki i skierowała się w stronę wyjścia.

Cały dzień przebiegł już normalnie , jednak Ania wciąż czuła na sobie dziwny wzrok dziewczyny, zauważyła też jak inni ludzie z jej klasy patrzą na Nikolę, śmiali się pod nosem, tak jakby o czymś wiedzieli.

Ania jednak to zignorowała, niewiele rzeczy ją obchodziło , chciała skupić się na nauce.

Gdy w końcu zadzwonił ostatni dzwonek kończący lekcje, wszyscy jak zwykle wyszli z klasy w pośpiechu, Ani jednak się nie śpieszyło, była bardzo leniwa, czasami aż za bardzo.

W momencie gdy wyszła przed szkołę nikogo już nie było, tak więc skierowała się w stronę wyjścia z terenu szkoły, jednak po chwili usłyszała krzyk za jej plecami

- Poczekaj!

Ania odwróciła się i ujrzała Nikolę która biegła w jej kierunku, zatrzymała się i czekała aż Nikola dobiegnie.

-Wybacz mi za to na biologii, nawet się nie przedstawiłam, Nikola jestem! Pięknie sie ubrałaś.

-Dziękuję.....Jestem Ania , ale mówią mi po prostu Ann

-Miło mi cie poznać Ann            powiedziała z przesadnym uśmiechem Nikola
 - Nie chcę być niegrzeczna ale gdzie kupiłaś te legginsy? Cholernie piękne
 Ania spojrzała na swoje ulubione niebieskie legginsy w białe krzyże po czym powiedziała
 -Em....tutaj niedaleko w markecie , mogę ci kiedyś pokazać
 Ania przez całą rozmowę miała głowę spuszczoną w dół, gdy ją podniosła zauważyła jak blisko znajduje się Nikola, ich twarze dzieliło może parę centymetrów. Baczniej przyjrzała się dziewczynie, miała piękne niebieskie oczy, kolczyk w wardze identyczny jak ona i ten swój.....psychopatyczny uśmiech, było w nim coś przerażającego.
 Nagle mina Nikoli zrzedła

-Słuchaj em....ty jesteś lesbijką?

-No nie do końca, jestem biseksualna

-Heh....pewnie zauważyłaś jak dziewczyny w szkole się na mnie patrzą, to dlatego że jestem lesbijką, pieprzona dyskryminacja...

-O boże....bardzo mi przy...      Ania nie dokończyła gdyż Nikola ją pocałowała, z początku zszokowana Ania również zaczęła ją całować, całowały się namiętnie przez kilka minut.

Następnego dnia Ania obudziła się około południa jak to miała w zwyczaju, zaspana spojrzała na kalendarz który miała nad łóżkiem.

-Uff, dzisiaj sobota, nie muszę się nigdzie ruszać.

Jeszcze nie do końca obudzona Ania sięgnęła po komputer obok jej łóżka, zadowolona położyła go sobie na kolanach i włączyła. Należy dodać też że, Ania bardzo dużo czasu spędzała w internecie, miała tam wielu 'przyjaciół', tak naprawdę poza komputerem nie widziała bożego świata.

Zaspana weszła na portal społecznościowy na którym udzielają się także osoby z jej szkoły, gdy weszła na stronę główną zobaczyła.....to video, video przedstawiające scenę na boisku między Anią a Nikolą, wszyscy śmiali się z Ani w komentarzach....Ania od zawsze ukrywała swoją orientację, bała się tego jak ludzie mogą jej utruć życie, a przez tą szmatę Nikolę jej obawy się sprawdziły. Ania nie wytrzymała, popełniła samobójstwo.....a Adrian dowiedziawszy się o tym zrobił to samo dzień później, bardzo kochał Anię, zrobiłby dla niej wszystko, oddałby wszystko za jej szczęście, nie umiał tak dłużej.....nie umiał żyć bez Ani.

To już koniec opublikowanych części.

⏰ Ostatnio Aktualizowane: Jun 28, 2014 ⏰

Dodaj to dzieło do Biblioteki, aby dostawać powiadomienia o nowych częściach!

Nie umiem tak dłużejOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz