MAGIKĒ ACADEMY: THE DEMIGOD (REVISING)

CHAPTER 4 - JANJAN

-------(edited)

Lhander Jade's POV

I didn't know that girl is so strong. Strong enough without using her abilities. She is really the princess of Magikē Kingdom, no doubt. While her brother, Zyron, yes he is strong, but not as strong as his sister. I thought it would be Zy, who's the strongest but I do think that I underestimated Zanaira. She's stronger than her brother which I find quite amazing.

But, what's more surprising is their abilities to cope. Their body is adopting well and coping fast, which is surprising for beginners like them. They are also able to control some of their powers and abilities in this small amount of time. They already master some of them. Their ability to heal, it's fascinating. How Zanaira do that is so fascinating yet so mysterious. I'm interested with this enchantress infront of me and that's nothing to hide.

-----------

Matt's POV

Hi! Buti nagka-POV na rin ako. Nandito kami ngayon sa cafeteria syempre ano pa ba, para kumain.

Tatayo na sana si Zanzan para pumila ng biglang tumayo si Jade. "Ako na." sabi niya at pumila.

Zanzan na lang ang itatawag ko sa kan'ya. Ang cute lang sa pandinig and ang cute niya rin. I'm not interested in her, gusto ko lang siyang maging kaibigan.

"Useless. Hindi niya nga alam ang pagkaing gusto ko." biglang saad ni Zanzan.

"Ok lang yan, alam niya ang pagkaing gusto nating lahat Zanzan. It is one of his ability, his ability to foretell. "

I answered her kahit hindi naman siya humihingi ng sagot. Ipinagpatuloy ko lang ang pagbobrowse dito sa phone ko ng hindi tumitingin sa kaniya. Not until I felt cold, nakaramdam ako ng panlalamig at aura ng isang tao. Itinaas ko ang tingin ko at dumapo ito kay Zanzan. Napandin ko ang kakaibang aurang inilalabas niya. Para siyang.... para siyang papatay. Bigla na lang nanindig ang balahibo ko ng magtama ang aming mga mata.

"Ayos ka lang b-ba Zanzan?" nafkandautal-utal na ako. Maniwala man kayo sa hindi, PUTANGINA NAKAKATAKOT SIYA! Ibinaling ko ang tingin ko kay Zyron at ngayon ay umiiling sa akin na hindi ko naman naintindihan.

'BLAG!'

Isang malakas na kalabog ang nanggaling kay Zanzan, pinaghahagis niya lang naman ang upuan. Habang ako heto pumailalim sa lamesa.

"POTA! ANONG NANGYAYARI?!" ako lang ata ang kaisa-isang tao na concern sa nangyayari dahil itong mga kaibigan ko nagsilayo lang.
Napailing nalang ako at napatingin sa babaeng nagwawala. Ano bang nangyayari sa kan'ya?

Bigla na lang siyang tumayo at lumabas ng cafeteria. Isang malakas na kalabog ang ginawa niya sa pagsara ng pinto.

Pero bago siya makalabas hindi nakatakas sa akin ang paglandas ng mga luha sa mata niya.

Bumaling ang tingin ko sa kambal niyang si Zyron ang tinignan siya ng nangungudap ang mga mata. Just what the hell happened?! Inilingan lang ako ni Zyron at tumayo na.

"Susundan ko lang siya." wika niya at tumayo na pero bago umalis ay may sinabi siya sa akin na ako lang ang nakarinig. Ng makaalis na siya ay tinignan ko naman ang mga kaibigan ko na bakas pa rin sa mukha ang pagtataka at gulat gawa ng nangyari kanina. Hindi ko namalayan na nakabalik na pala si Jade at sigurado akong nakita niya rin lahat ng nakita namin.

Narinig kong muli ang boses ni Zyron na umaalingawngaw sa utak ko.

"Please Matt. Don't call her Zanzan."

Bakit naman hindi ko siya tatawaging Zanzan? Anong problema? Ako ba ang may gawa nito? Ako ba ang dahilan kung bakit ganun siya? Ang pagtawag ko ba sakaniya ng Zanzan ang nagpasama ng loob niya?