Her pov
Habang nakatingin sa reflection ko sa salamin.
At habang nakaisip na bakit ang pangit nang uniform namin?
Porket Outcast kami! Ganito na ang uniform namin! Habang sa iba ay parang pang korean style bakit sa amin ay black skirt at plain white uniform?
"Aiish.." napakamot naman ako sa ulo ko.
"Wala na akong magagawa dito."
Kinuha ko nalang yung bag ko sa higaan at lumabas na nang bahay.
Nakita ko naman yung kapitbahay kung may kapanyarihan na telekineses.
I raise my hand and tried to convert the power
[[???:processing the analization of the the power...
. 2%
...50%
. ...100%
Analization complete.
Copying the ability
'Telekinesis'
Is now ready]]
after analyzing it ginamit ko ang telekineses na kapangyarihan para ma lock ang pinto at ang gate.
Habang lumalakad papunta sa dimensional gate. Makikita mo sa tabi- tabi ang mga glass maniquen. Yes, you read it right. Glass maniquen, this home town of mine is also the town of the where the infamous emotionless dolls live. Even though they have brains and have the ability to talk and laugh their still emotionless the only thing that they can make a facial expression is due to there will that bestowed to them. It means kahit wala silang puso, may will or blessing naman sila na binigay nang kanilang deity for them to produce an emotion, they are called emotionless due to their physical body that doesn't have a heart.
Hindi nag tagal, nandito na ako sa tapat nang dimensional gate also known as spale
Spale: ang spale ay gate sa ibang dimension ito ang gate way para makapunta sa ibang dimension.
Sa tabi nang spale may isang lalaki na nakatayo na may hawak na makapal na libro.
He has the appearance of a mercenary his wearing a one sided eye glass. He has the characteristic of a glass maniquen like he has their glass skin and a platinum crystal hair. His the gate keeper of this town meaning siya ang nag babantay sa dimensional gate
"Destination.. " he said with his cold voice.
Seriously! His voice is so cold!
"Ahm.. Sa Maldiver acads"
He nod at me, after nodding binuksan niya yung makapal niyang libro at may chinant naman siya. After chanting may lumabas na magic sphere bigla naman itong umilaw. Kasabay sa pag ilaw nang magic sphere biglang bumukas ang spale.
After bumukas nang spale pumasok naman ako dun.
Hindi nag tagal nasa maldiver na ako. Last time ko tung nakita ay yung nag take ako ng exam. Kahit naka punta na ako dito hindi parin nakakasawa tignan tung skwelahan nato. Ang ganda parin niya.
Dahil nga sa first day ngayon, marami kang makikitang mga bagong estudyante sa harapan ng school may dala dala itong malita, mag dodorm siguro sila. Dahil nga sa malapit yung spale sa bahay ko sa glass town hindi na ako nag dorm.
Papasok na sana ako sa loob nang school nang may guard na humarang sa akin.
"Miss, plss form in line.. eh checheck lang namin yung mga cards niyo." Sabay turo ni manong guard sa isang office na malapit lang sa gate maraming mga estudyante ang nag line dun kaya't pumunta ako sa pinaka dulo ng line.
"Oh my god... outcast na nga.. tanga pa.."
"Right!"
"Shhh baka marinig niya kayo.."
YOU ARE READING
Abberants
Fantasy"Sa mundong toh akala nang iba ang fantasy ay inilikha lamang sa ating mga imahinasyon.. Pero paano kung kakaiba tayo? Paano kaya kung hindi tayo tao? Well I mean... tao tayo sa physical form.. pero may kakaiba sa atin... like, paano kung tayo ay...
