Partners In Crime

Chapter 30

Pov Kylie

'KYLIE WORDT WAKKER' 'wtf? Wat moet je' 'maak je klaar we gaan zo weg' 'Luciano! Waarom maak je me voor fucking saus wakker?!' 'babe, ik maak je niet voor saus wakker, trek je bikini aan en dan gaan we zo naar het strand' 'ugh, nee, tief op, ik wil slapen' 'weet je zeker dat je niet mee komt?' 'aha' 'oké'. Na dit gesprek val ik weer lekker in slaap.

-

Ik open mijn ogen, pak mijn telefoon en kijk hoe laat het is, fuck het is al 15:06, maar ik heb wel lekker geslapen. Ik check nog mijn berichten en hang nog wat rond op instagram en snapchat. En al gauw is het alweer 16 uur, fijn.

Ik sta op en loop naar beneden. Wanneer ik beneden ben zie ik dat Luciano aan het gamen is. Ik sluip naar hem toe en ik leg mijn handen rond zijn nek en glijd met mijn lange nagels erlangs, waardoor hij kippenvel krijgt. 'Hey, ben je eindelijk wakker' 'hey, yep, waarom ben jij niet met Lucy en Justin meegegaan naar het strand?' 'ik ga jou toch niet alleen laten?' 'oh, aardig' 'ik heb- had ontbijt voor je gemaakt, warm het op en eet het' 'oké papa'.

Na mijn heerlijke ontbijt loop ik weer naar Luciano toe en ga naast hem zitten. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder en gaap. 'Ben je nu al moe?' 'aha' 'luilak' 'ssshhht'.

'Babe zullen wij iets leuks gaan doen?' 'stop' 'waarmee?' zegt hij terwijl hij fronst 'met "babe" en "prinses"' 'waarom?' zegt hij met een grijns wat er erg aantrekkelijk uit ziet. 'Aangezien we toch niks hebben en het dan irritant is' 'hmm, wil je dan "iets"' zegt hij terwijl hij over zijn kin aait en mij bedenkelijk aankijkt. 'N..Nee' zeg ik terwijl ik bloos en de andere kant op kijk.

Hij pakt me bij mijn kin, waardoor ik gedwongen wordt hem aan te kijken en zegt 'Kylie, wil je mijn meisje zijn?' 'Luciano, ik vertrouw je niet, ik ben bang dat je mij gaat gebruiken alleen voor seks, en als je dat gaat doen castreer ik je en schiet een kogel door je kop' 'so so, agressief, daar hou ik wel van' zegt hij met een grijns op zijn gezicht. 'Dus?' 'ik ga mezelf zo erg haten, maar j..ja'.

Hij zegt niets en glimlacht. Hij pakt me bij mijn heupen, trekt me naar zich toe en knuffel me. 'Wat wou je gaan doen?' 'gaan lopen op het strand en kijken naar de zonsondergang' 'oeh nice, ik ga me ff omkleden' 'is goed'

Ik kleed me om in een witte korte broek met crème kleurige streepjes en met daar boven op een witte met crème kleurige streepjes blouse met spaghetti bandjes en een strik.

Outfit Kylie

Ik doe nog een kleinbeetje poeder, highlighter en mascara op en laat mijn haren los over mijn schouders hangen. Ik heb donkerbruin haar tot onder mijn borsten en lichtbruine ombré in mijn haar, wat er nog mooier uit ziet in de zon.

Ik loop naar beneden met witte sandaaltjes in mijn hand. Wanneer ik op het laatste trede ben ga ik zitten en trek mijn sandalen aan. Ik loop naar de woonkamer en zie dat Luciano achter zijn telefoon zit. 'We kunnen'. Hij staat op en wanneer hij mij ziet laat hij zijn ogen over mijn lichaam glijden en fluit, waardoor ik me een beetje ongemakkelijk voel en naar de voordeur loop.

'He! Ik was nog niet klaar met het bewonderen van mijn vriendin!' 'nou jouw vriendin zegt daar pech gehad tegen' zeg ik met een glimlach, waardoor hij gromt en mij boos aankijkt een me tegen de muur duwt. 'Nu wil ik een kusje' 'Luciano ik wil de zonsondergang zien!' '"pech gehad"' zegt hij met een stem dat op de mijne moet lijken, waardoor ik hem zacht tegen zijn borst aan sla en 'zo klink ik helemaal niet!' zeg. En het enige wat hij doet is grijnzen. Ik rol met mijn ogen en geef hem een kusje op zijn wang. 'Klaar, kunnen we nu gaan?' 'noemde je dat een kusje?' 'aha, en meer krijg je niet'.

Hij trekt me aan mijn arm en loopt naar buiten. We stappen in zijn auto en we rijden in stilte naar de strand, al de hele rit rust zijn hand op mijn been en de mijne daar op.

We stappen uit en we lopen hand in hand in de stilte over het strand, het is geen ongemakkelijke stilte, nee, het is een heerlijke stilte. 'Waar denk je aan' vraagt hij plotseling 'he? Oh aan niets' 'hmm'.

Terwijl we lopen kijk ik naar benden en speel een beetje met het zand, omdat ik naar beneden kijk valt mijn haar voor mijn gezicht, maar dat boeit mij niet zo erg. Aan mijn linker hand heb ik mijn sandalen vast en aan mijn rechter hand zit Luciano's hand. Nog steeds speel ik met het zand en plotseling pakt Luciano al mijn haar en gooit het aan de linker kant 'wat doe je?' 'anders kan ik jouw mooie gezichtje niet zien' ik bloos en zeg niets terug.

Hij kijkt me aan en grijnst. Hij loopt een beetje meer richting het water, pakt een hand vol met water en gooit het over mij heen. 'Luciano! Mijn make up en kleding!' 'LuCiANo! MiJN mAkE Up eN kLeDiNG!' imiteert hij mij na. 'Nogmaals zo klink ik niet bitch' 'ahw, heb ik mijn prinsesje boos gemaakt?'. Hij wilt me een kusje geven, maar ik draai mijn hoofd om, zodat mijn haar tegen zijn gezicht komt.

Hij snuift aan mijn haar en zegt 'hmm, je haar ruikt lekker' 'bedankt' zeg ik nog steeds boos. Hij slaat zijn arm om me heen en trekt me dichterbij. 'Zullen we wat eten?' 'oké'.

Er is een tentje op het strand waar veel mensen eten of op het terras een peukie roken, terwijl ze dat ook gewoon ergens anders kunnen doen zonder andermans eetlust te bederven met hun stank. Maar he! Laten we lekker dood gaan!

We gaan aan een tafel zitten en al meteen komt er een jongen van ongeveer mijn leeftijd onze kant op lopen met 2 menu's, die hij voor onze neus legt. 'Ik hoor het wel wanneer jullie het weten', ik schenk hem een glimlach en hij loopt weg. 'Wtf deed jij?' 'wat nou, ik schonk hem gewoon een glimlach uit beleefdheid' 'die mooie glimlach mag je mij alleen schenken' 'ahw, is mijn babey jealous?', hij gromt en bedekt zijn gezicht met het menu. Waardoor ik lachend mijn hoofd schud en mijn keuze maak.

Een paar minuten later zie ik die jongen van net komen en ik lach naar Luciano, waardoor hij mij boos aankijkt en waardoor ik een nog grotere lach op mijn gezicht krijg. 'Wat zou de mooie dame willen hebben?' 'uhm doe mij maar ....' 'en wat zou u willen hebben?' vraagt hij terwijl hij zich naar Luciano keert.

Wanneer ik naar Luciano kijk zie ik dat hij zijn vuisten gebald heeft en boos die jongen aankijkt. 'Doe hem maar het zelfde' zeg ik, hij knikt en loopt meteen weg.

'Luciano? Wtf?' 'wat?! Zag je niet hoe hij naar je keek? Je bent van mij, niet van hem' 'ga je elk jongen aanvallen die mij aankijkt?' zeg ik terwijl ik zijn hand vastpak. 'Misschien' 'nee'. Ik ga op de stoel naast hem zitten en hij slaat al meteen zijn arm om me heen. 'Waarom ben je zo jaloers?' vraag ik lachend 'omdat je fucking van mij bent' fluistert hij hees in mijn oor 'd..dus zelfs mijn ex mag mij niet aankijken?' hij lacht als hij hoort dat ik stotter 'hij is een uitzondering, als ik hem zou klappen zou waarschijnlijk jouw broer mij klappen' 'dat klopt'.

Hij pakt mijn kin vast en zoent me, gewoon waar iedereen bij is, waardoor ik bloos en me terug trek. 'Wat is er?' vraagt hij bezorgt 'n..niet waar iedereen bij is' 'ahhwww is de enige echte Kylie Brown nou aan het blozen vanwege een jongen?' 'stop, ik loop nog steeds met een pistool op zak' zeg ik dreigend 'so so, badass'.

Onze eten komt eraan, en dit keer wordt het gelukkig door iemand anders gebracht. We eten rustig onze eten op en praten af en toe.

Nadat we klaar waren met eten zijn wij terug naar Luciano's auto gaan lopen en zijn we naar huis gegaan. Inmiddels is het al 23 uur en liggen Luciano en ik in bed onze eigen ding te doen op onze telefoon. Plots wordt ik opgetild en zweef ik in de lucht. 'Luciano! Laat los, ik ben geen baby' 'jawel, jij bent mijn baby' 'nee nee, ik ben jouw vriendin' 'hmm, dat klinkt beter ja'.

Hij laat me zakken, waardoor ik nu boven op hem lig en zoent me. Opeens horen we gegil, en waarschijnlijk is dat Lucy. We stoppen met zoenen en rennen snel naar beneden om te kijken wat er aan de hand is.

__________
Hellow🤓, ik had zin om te schrijven dus heb ik lekker een nieuwe hoofdstuk geschreven. Ik maak de laatste tijd echt gare cliffhangers😢 Maar waarom gilde Lucy nou toch? - 1513 woorden