chapter two

4 0 0
                                    

Bakit ang liwanag ng bahay ? , mukang napaaga ata uwi ni mama . Minsan lang toh , buti nalang swerte parin ang araw na toh kahit papaano , makakapagbaonding pa kami ni mama . Dahil dun hindi na ako iiyak .

Hinubad ko yung sapatos ko sa labas ng pinto .

Ano ka ba ... Pauwi na yung anak ko mayamaya lang , kaya samantalahin na natin toh...

I heard the vioce of mom from the other side of door . Sinong kausap ni mama , may kasama ba sya ? Baka may kausap lang sya sa telepono ...

I opened the door a soon as i unwear my shoe . I saw mom sitting on the legs of the guy that i dont even know .

" aba , ang aga ata ng uwian nyo ngayon " sabay hithit sa sigarlyang hawak-hawak nya .

I ignored her .

"Nagdala nanaman na palamunin"... , pagpaparinig ko kay mama .

" punyetang bata toh ... Bakit ha ? Palamunin ka lang din naman dito ah ! , sabay hila sa braso ko .

" kapag may bisita matotu kang rumesperto ! , pinandidilatan nya ako ng mata , pero hindi naman ako natatakot sa kanya .

" respeto ? Eh ikaw nga binabastos nya ... Nakaupo upo kapa sa kanya ! , saka sino bang bisita ang sinasabi mo ? Eh palamunan lang naman yang kasama mo !

* slap *

" naiinis ka saken ?! Lumayas ka sa bahay na to ! "

Hindi na ako nakasagot pa sa lakas ng pagkakasampal saken ni mama . So i ran to my room and cry .

I cried ... Sa inis ... Bwisit na araw toh !!

Itutulog ko nalang ...

* RING . RING .RING *

May nagtxt ? . Napatigil ang pagiyak ko at agad kong kinuha ang cellphone ko .

MESSAGE : hi miss

ha? Sino naman kaya toh , hindi ko naman pinamimigay no. Ko .

ONE MINUTE LATER

* RING .RING . RING .*

MESSAGE : wag kang magalala babayaran ko na 100 mo bukas :D

aha! Alam ko na kung sino toh ! Sya yung bwisit na sumira ng araw ko ! Dapat lang talaga na bayaran nya yun noh ! Ang kapal ng mukha nya .

Unpainted HeartTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon